Το λιμάνι

Ζητούσα να βρω από παιδί ένα λιμάνι
να έχει ήσυχα και αθόλωτα νερά, το ξεροβόρι
το τρελό να μην το πιάνει,
να ναι γεμάτη η θάλασσά του από χαρά.
Μα το λιμάνι αυτό που ζήταγα
το βρήκα, μες των ματιών σου τη γλύκα.

Είσαι το λιμάνι μου,
και έχω αράξει δίπλα σου
έχω ρίξει άγκυρα,άγκυρα
για πάντα.
Είσαι το λιμάνι μου,είσαι η γαλήνη μου,
τώρα πια οι φουρτούνες μου φύγανε για πάντα.


Μέσα στα πέλαγα γυρνούσα όπως
τα πλοία και όλο έψαχνα λιμάνι για να βρω.
Θαλάσσια κύματα, οι μπόρες
και τα κρύα, με έφεραν πίσω στη ζωή μου ,να αγαπώ.
Μα τώρα του έρωτά σου το μουράγιο.
Μου δίνει πάντα κουράγιο

Είσαι το λιμάνι μου, και έχω αράξει
δίπλα σου ,έχω ρίξει άγκυρα,
άγκυρα για πάντα.
Είσαι το λιμάνι μου,είσαι η γαλήνη μου,
τώρα πια οι φουρτούνες μου, φύγανε για πάντα.

Μες το λιμάνι νοσταλγώ
τα δυό σου μάτια,να καθρεφτίζονται
με χάρη στη ψυχή και την
καρδιά μου την εκάνουνε κομμάτια
που την εσκλάβωσες παντοτινά εσύ.
Κόντά σε σένα τώρα βρήκα την γαλήνη,
την αγκάλη σου μου δίνεις


Είσαι το λιμάνι μου, και έχω αράξει
δίπλα σου ,έχω ρίξει άγκυρα,
άγκυρα για πάντα.
Είσαι το λιμάνι μου,είσαι η γαλήνη μου,
τώρα πια οι φουρτούνες μου φύγανε για πάντα.

Το λιμάνι