Ζακυνθινό παστέλι

Δε σ'απαρνούμε εν όσω ζω
γλυκό μου μαντολάτο,
κρασάκι νειό ραδίκιο μου,
παστέλι μυρωδάτο

ΥΛΙΚΑ
1 κιλό μέλι
1 κιλό σουσάμι
Κουφετάκια ψιλά πολύχρωμα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Σε μια κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά βάζουμε το μέλι και το σουσάμι και τα βράζουμε για 20 έως 30 λεπτά,ανακατεύοντας συνέχεια με ξύλινη κουτάλα.
Τα βάζουμε σε ένα ξύλινο πλαστήρι,αφού προηγουμένως το έχουμε αλείψει με νερό και το απλώνουμε με τον πλάστη τον οποίο τον βουτάμε σε μια λεκάνη με νερό για να μην κολλήσει το σουσάμι.Το στρώνουμε ομοιόμορφα πάνω στο πλαστήρι.Ρίχνουμε τα κουφετάκια.
Το χαράζουμε σε λωρίδες και το κόβουμε αμέσως.

Φαϊ με πόληψη

Μελιντζάνες σκορδοστούμπι


Υλικά
1 κιλό μελιντζάνες
1 1/5 κιλό ντομάτες φρέσκιες ώριμες
100 gr ελαιόλαδο
1 κεφάλι σκόρδο λιωμένο
αλάτι,πιπέρι ρίγανη

Εκτέλεση
Τηγανίζουμε τις μελιντζάνες από το προηγούμενο βράδυ και τις αφήνουμε σε σουρωτήρι να στραγγίξουν όλη τη νύχτα. Περνάμε τις ντομάτες απο τον τρίφτη και τις ρίχνουμε σε μια κατσαρόλα μαζί με το λάδι, το σκόρδο(κρατάμε δύο σκελίδες), το αλάτι, το πιπέρι και τη ρίγανη να σιγοβράσουν για 20 περίπου λεπτά. Ρίχνουμε τις μελιντζάνες και ρίχνουμε τις 2 λιωμένες σκελίδες σκόρδο από πάνω και τις αφήνουμε να βράσουν μαζί με όλα τα υλικά μέχρι να πιούν όλα τα υγρά και να δημιουργηθεί μια δεμένη παχιά σάλτσα. Μπορεί να σερβιριστεί σαν κυρίως λαδερό φαγητό ή σαν πρώτο πιάτο.

Χοιρινή πανσέτα γεμιστή στο φούρνο

Υλικά
1 πανσέτα χοιρινή 1 1/5 κιλό χωρίς κόκκαλο ανοιγμένη
4 σκελίδες σκόρδο
Αλάτι χοντρό
Πιπέρι
Δεντρολίβανο
1/5 κιλό πατάτες
150gr Ελαιόλαδο

Εκτέλεση
Πλένουμε και καθαρίζουμε καλά την πανσέτα. Από την πλευρά που έχουν αφερεθεί τα κόκκαλα, αλατοπιπερόνουμε και βάζουμε το σκόρδο ψιλοκομμένο και το δεντρολίβανο. Το διπλώνουμε και το δένουμε με σπάγγο σφιχτά σε ρολό, το αλείφουμε με λάδι και το πασπαλίζουμε απ' έξω με αλάτι και πιπέρι. Κόβουμε τις πατάτες κυδωνάτες τις αλατοπιπερόνουμε και τις τοποθετούμε στο ταψί μαζί με το κρέας. Ρίχνουμε το λαδι και τοποθετούμε το ταψί στο φούρνο για 2 ώρες περίπου στους 200 βαθμούς, γυριζοντάς το τακτικά για να ψηθεί παντού.

Αινίγματα

Χιλιόκομπο,χιλιότροπο χίλια θα βρείς να το βρεις( Το δίχτυ)

Με λόγια το ψένω
(Ανάβω φωτιά με χαρτί που έχει γράμματα)

Βαρώ εκεί που βλέπω και σκοτώνω εκεί που δεν βλέπω
(Δηλαδή χτυπώ ένα ζώο που είναι έγκυος και χτυπώ και το έμβρυο μαζί)

Παίρνω νερό που δεν αγγίζει ούτε γη ,ούτε ουρανό
(Δηλαδή παίρνω νερό από το καντήλι)

Λαγήνι σταλιά νερό δεν χύνει
(Το σφουγγάρι)

Δάσκαλε διδάσκαλε, με έδειρες και σου φυγα στο δρόμο που επήγαινα,μέγα θεριό απάντησα.Είχε πέντε κεφαλές,τέσσερις αναπνοές,χέρια ,πόδια είκοσι και νύχια εκατό
(ο πεθαμένος)

Το ούτσι ούτσι τέσσερις, η προβατίνα πέντε και το σκυλί και το γατί μέρες εξήντα πέντε
(Πόση είναι η διάρκεια εγκυμοσύνης για κάθε ζώο)

Κεριώτικες δισιδαιμονίες

Η έγκυος γυναίκα δεν έπρεπε να δει νεκρό,γιατί λέγανε ότι το παιδί θα γεννηθεί χωρίς τσέρα,δηλαδή χλωμό.
Στη λεχώνα απαγορευότανε ο καθρέφτης μέσα στο σπίτι.Του έριχναν ένα σεντόνι επάνω και το κόκκινο πανί και να μην βγεί έξω.
Οποιος πήγαινε να επισκεφτεί την λεχώνα,έβαζε πάνω του ένα βάγιο.Επίσης πριν την επίσκεψη πύρωνε (ζέσταινε) τα χέρια του για να φύγουν τα κακά που έφερνε από έξω.
Σάββατο βράδυ δεν λιβάνιζαν,αν είχε πέσει ο ήλιος,ούτε έπαιρναν κάρβουνα από το ένα τζάκι να τα πάνε σε άλλο σπίτι,ούτε στάχτη.
Επίσης την Αγία Ανάσταση(την Κυριακή) δεν πετάγανε ποτέ σκουπίδια(ούτε τα αποχτενίδια),τα φυλάγανε για την άλλη μέρα,το θεωρούσαν κακό ότι θα τα πάρει ο σατανάς.
Μεγάλη σημασία δίνανε στον βασιλικό τον Υψωμένο που αναπιάνανε το προζύμι,και στα βάγια των Βαϊων,τα χανε να τα βάζουνε την νύχτα πάνω τους για προστασία.Επίσης τα έβαζαν στο στάρι,στα άλλα όσπρια να μην κόβουν και για χίλιες άλλες δουλειές.
Την Κυριακή δεν τίναζαν τα χαλιά.
Δεν κόβανε τα νύχια τους Τετάρτες και Παρασκευές.
Τις ελιές που τρώμε δεν τις βάζανε ποτέ στο νερό τετάρτη και παρασκευή γιατί θα γινόντουσαν πικρές.
Αν χυνόταν κάτω λάδι ή αλάτι ρίχνανε νερό με ζάχαρη για την φαγωμλαρα,να την αποφύγουν.
Δεν βάζανε ξύλα στη φωτιά από συκιά γιατί λέγανε ότι ξυδιάζει το κρασί.
Της Σταυροπροσκυνήσεως δεν έμπαζαν ξύλα μέσα στο σπίτι γιατί θα έβγαιναν μελιγκόνια και θα γέμιζε το σπίτι.
Στη γέμιση του φεγγαριού επίσης κάνανε σαπούνι,το κέντρωμα των αχλαδιών,αγραπιδιών και στις βερυκουκιές.
Να μην κόψουν ρούχο αν είναι χάση το φεγγάρι και να μην στρώσεις κλώσσα.
Για να μαντέψουν το φύλο του παιδιού κρύβανε κάτω από ένα πανί ή μαξιλάρι ένα ψαλίδι και ένα μαχαίρι.Αν καθόταν εκεί όπου ήταν το ψαλίδι θα έκανε κορίτσι,αν καθόνταν στο μαχαίρι θα έκανε αγόρι.
Ακόμα αν ήθελες να κάνεις αγόρι,δεν έπρεπε να το συλλάβεις με την χάση του φεγγαριού γιατι θα έβγαινε κορίτσι.
η γυναίκα έπρεπε να είναι καθαρή,ούτε συζυγικές σχέσεις να είχε το προηγούμενο βράδυ,για να αναπιάσει το προζύμι.Επίσης πρόσεχαν να μην αναπιάνουν Κυριακή,να έχουν νύχια κομμένα,καθαρή ποδιά και μαντήλι στο κεφάλι.
Δεν δίνανε ξύδι βράδυ,γιατί ήταν κακό,ούτε αλάτι.
Την κρισάρα(κόσκινο) δεν την βγάζανε έξω από το σπίτι βράδυ.
Επίσης λέγανε μην σκουπίσεις βράδυ γιατί φεύγουνε τα κακά από το σπίτι.
Δεν τινάζανε την μεσάλα έξω βράδυ,γιατί τινάζεις το καλό σου.
Αν πέσει ο ήλιος δεν πρέπει να λιβανίσεις το σπίτι.
Αγίου Πνεύματος δεν κάνανε ποτέ τυρί γιατί βλέπανε αίμα μέσα.
Παραμονή Χριστουγέννων ήταν καλό να σπείρεις.
Αν παντρευόντουσαν δύο αδέλφια την ίδια μέρα ο ένας έφευγε από την πόρτα και ο άλλος κατέβαινε από το παράθυρο.
Η νύφη πριν μπεί στο σπίτι της πεθεράς της πάταγε πάνω σε μια σιδρωστία και σε ένα αντρικό παντελόνι,για να είναι σιδερένια και να κάνει αρσενικά παιδιά.
Ανήμερα τα Χριστούγεννα λένε το ξεμάτιασμα και κάτι άλλα ξόρκια
Τον μήνα Μάη γάμοι δεν γινόντουσαν,επίσης όποια είχε ένα γιό δεν έπρεπε να σηκώσει τα χαλιά της,είτε να βάλει βιλάρια στον αργαλειό.Ακόμη τα κρεβάτια δεν τα ξεστηλιώνανε το Μάη.
Αν λουστείς Μεγάλη Παρασκευή,δεν θα πρέπει να λουστείς άλλη Παρασκευή του χρόνου γιατί θα έχεις πονοκεφάλους.
Της Αναλήψεως δεν κάνανε μπάνιο στη θάλασσα,γιατί πετάγανε τα μάγια

Αυγολέμονο

Σούπα αυγολέμονο Κεριώτικο.Την τρώμε όλο το χειμώνα και κυρίως τα Χριστούγεννα.

Υλικά
1 μεγάλο πουλερικό (κότα, κόκκορα ή καλύτερα γαλοπούλα)
1/2 κιλό ρύζι για πιλάφι
1 ποτήρι του νερού χυμό λεμόνι
8 αυγά
2-3 κλωνάρια σέλινο
λίγο αλάτι
τριμμένο πικάντικο τυρί (ντόπιο Ζακυνθινό τυρί ή έντονη κεφαλογραβιέρα)
πολύ πιπέρι

Εκτέλεση

Βράζουμε το πουλερικό σε μια κατσαρόλα με ελαφρώς αλατισμένο νερό, που ίσα να το σκεπάζει και το ξαφρίζουμε με τρυπητή κουτάλα.
Μόλις βράσει το πουλερικό, όχι όμως να διαλύεται, το βγάζουμε από την κατσαρόλα και προσθέτουμε τόσα φλυτζανάκια του καφέ ρύζι,όσο τα άτομα που θα φάνε. Ανακατεύουμε καλά.
Χτυπάμε σε μεγάλο μπωλ τα ασπράδια των αυγών μέχρι να πήξουν,να γίνουν ωραία μαρέγκα. Προσθέτουμε το χυμό των λεμονιών ανακατεύοντας απαλά. Κατόπιν προσθέτουμε έναν - έναν τους κρόκους ανακατεύοντας απαλά. Χρησιμοποιούμε ενα αυγό για κάθε άτομο.Στη συνέχεια με μια βαθιά κουτάλα παίρνουμε λίγο ζουμί από την κότα και το ρίχνουμε μέσα στα αυγά,να ζεσταθεί λίγο το μείγμα.Αφού ανακατέψουμε το μείγμα το ρίχνουμε μέσα στην κατσαρόλα με το ρύζι και κατεβάζουμε από την φωτιά.Ανακατεύουμε σιγά σιγά να δέσουν όλα τα υλικά μαζί.
Παλαιότερα και ακόμα και σήμερα όταν έριχναν τα αυγά στην κατσαρόλα, δίνανε και φιλάκια για να μην κόψει το φαγητό!Το αυγολέμονο μπορεί να γίνει και με μοσχάρι ή μπορείτε να βάλετε και κοτόπουλο και γαλόπουλο και μοσχάρι.

Σερβίρουμε με αρκετό ντόπιο τυρί τριμμένο και μπόλικο πιπέρι.

Καλή επιτυχία!!!!!!

Ρολά πορτοκαλιού

Υλικά
1 κιλό χοντρόφλουδα πορτοκάλια
1 κιλό και 200 γρ. ζάχαρη
1 λίτρο και 200 ml νερό
1 λεμόνι

Εκτέλεση

Τρίψτε αν θέλετε ελαφρά τα πορτοκάλια.
Κόψτε τις κορυφές του καθενός και προσεκτικά χαράξτε τη φλούδα σε φέτες μέτριες και αφαιρέστε τις προσεκτικά, να μην κοπούν.
Σε νερό τις βάζετε ίσα να ζεματιστούν για 1 λεπτό.
Τις βάζετε σε λεκάνη με κρύο νερό να τις σκεπάζει.
Αφήστε τις να σταθούν 1 μέρα, αλλάζοντας το νερό 2 φορές. Πετάξτε το νερό και στραγγίστε τις φλούδες ελαφρά.
Τυλίξτε σε ρολάκι την καθεμιά μπήγοντας 1 οδοντογλυφίδα στην καθεμία για να μην ανοίξει.
Σε κατσαρόλα βάλτε το νερό με τη ζάχαρη χωρίς να ανακτέψετε.
Αφήστε να πάρει μια βράση, να κοχλάσει.
Βάλτε τις φλούδες μέσα.
Χαμηλώστε το μάτι στο 4 ή 5, ανάλογα με την κουζίνα ώστε να μην κοχλάζει το σιρόπι, αλλά να βράζει.
Χρειάζεται περίπου μια ώρα να "δέσει" καλά το σιρόπι.
Κουνήστε την κατσαρόλα ανά διαστήματα.
Το σιρόπι είναι έτοιμο μόλις ρίξετε 1 σταγόνα σε κρύο πιάτο και στερέψει, δηλαδή δεν "τρέχει" αν γείρετε το πιάτο.
5 λεπτά πριν το τέλος ρίξτε το χυμό λεμονιού κι ανακατέψτε απαλά να μη χαλάσουν οι φλούδες.
Αποσύρετε από τη φωτιά κι αφήστε το γλυκό να κρυώσει μες στο σιρόπι.
Μόλις κρυώσει τελείως αφαιρείτε τις οδοντογλυφίδες και βάζετε τις φλούδες σε βαζάκια.
Περιχύνετε με το σιρόπι να καλύπτει το γλυκό.
Διατηρείται καιρό και στο ψυγείο είναι πολύ δροσερό!



















Λίγα μυστικά ακόμα
Ισως σας περισσέψει λίγο σιρόπι αλλά καλύτερα να περισσέψει παρά να μην έχετε να καλύψετε τελείως το γλυκό στα βάζα! Αν το γλυκό δεν καλύπτεται με σιρόπι ίσως μουχλιάσει!
Αντί για χυμό λεμόνι μπορείτε να βάλετε 5 κουταλάκια γλυκόζη.

Σπιτικο λικερ πορτοκαλιού

Υλικά:
4 φλούδες πορτοκαλιών
300 γρ. οινόπνευμα για ποτά
2 κούπες ζάχαρη
λίγα γαρύφαλλα
2 ξυλάκια κανέλας
2 ποτήρια νερό

Εκτέλεση
Βάζουμε τις φλούδες του πορτοκαλιού μαζί με το οινόπνευμα σε ένα γυάλινο βάζο, για έξι μέρες.
Μετά από έξι μέρες βράζουμε τη ζάχαρη, το νερό, τα γαρύφαλλα και την κανέλα και τα ρίχνουμε στο μίγμα μας.
Τα αφήνουμε για άλλες έξι μέρες.
Στραγγίζουμε το μίγμα και το βάζουμε σε ένα μπουκάλι.

Λίγα μυστικά ακόμα
Με τον ίδιο τρόπο γίνεται και το λικέρ μανταρινιού και το λικέρ λεμονιού
Εγώ αντί για οινόπνευμα,που μπορείτε να το βρείτε σε ποτοποιεία έβαλα τσίπουρο.Μπορείτε να βάλετε και βότκα ή κονιάκ

Αστρολογία και μαντική Κεριωτών

-Το λάλημα του κόκορα το είχαν για αλλαξοκαιρία.Συνήθως ο κόκορας λαλεί στις μια τα μεσάνυχτα και το χάραμα.Αν όμως λαλούσε το απόγευμα,θα έβρεχε και θα κρατούσε η βροχή.
-Αν πέταγαν πουλιά χαμηλά θα έβρεχε.
-Αν η γάτα νοιβότανε και κοίταγε την διεύθυνση του ανέμου,έλεγαν: αύριο θα έχει λεβάντε,αν κοίταζε τον νότο,πουνέντε.
-Αν κάποια κότα έβγαζε κάποιο ήχο κοκόρου λέγανε:λάλησε η κότα,κακό για το σπίτι.Την σφάζανε δεν την αφήνανε.
-Αν έσκουζε ο σκύλος είχε διαίσθηση,θα κάνει σεισμό.Αν άκουγαν γκιώνη ή την κουκουβαγια το είχαν για κακό.
-Το ζώο ήταν πιο έξυπνο από τον άνθρωπο πχ το άλογο σε δύσκολα σημεία δεν πέρναγε,μπορεί να ήταν κρυμμένο άλλο ζώο.
-Αν η νυχτερίδα έμπαινε στο σπίτι ήταν πολύ κακό.
-Αν καθόνταν μελίσσι στο σπίτι ή στην αυλή του σπιτιού ήταν πολύ καλό.Όταν έσκουζε η κουκουβάγια δίπλα στο σπίτι λέγανε ότι κάποιος θα πεθάνει.

-Αν κάποιος αδικούσε στη ζωή του ,λέγανε ότι στη ζωή του θα πάθει το ίδιο κακό

-Κυριακή δεν δουλεύανε,ούτε πλέκανε,λέγανε ότι θα χαλάσει ο κόσμος,το ίδιο ίσχυε και το απόγευμα του Σαββάτου και κατά την διάρκεια των γιορτών.

***Από το βιβλίο Κοινωνικός και πνευματικός βιος Κεριωτών της Α.Κατσαϊτου

Κεριώτικα ποιήματα

Δεν το περίμενα ποτέ ετούτο το πισκέσι,
από μουλάρια κι άλογα σε γάϊδαρο να πέσεις

Σ' αφήνω την καληνυχτιά μηλιά μου
με τους κλώνους και πάω να κοιμηθώ
με βάσανα και πόνους

Πάρτη τη φωτογραφία μου σφιχτά στην αγκαλιά σου
και τότενες θα σου φανεί πως βρίσκομαι κοντά σου.

Γράμμα στο δρόμο μην βραχείς και αν βραχείς μην λιώσεις.
Πήγαινε στην αγάπη μου πολλά φιλιά να δώσεις.

Άνοιξε το παραθύρι σου και πέτα μου ένα σπίρτο
ν' ανάψω το τσιγάρο μου γιατί φωτιά δεν βρίσκω

Από μακριά σε ξάνοιξα σαν ψάρι λαχταρίζω,
να σου μιλήσω δεν μπορώ να αγγίξω δεν ορίζω

Το σκαρτσοφόλι ελάβαμε,με κόκκινη κορδέλα
κι αν είναι λίγα τα προικιά,είναι όμορφη η κοπέλα

Τριαντάφυλλο είσαι την αυγή ρόδο το μεσημέρι,
τ'αδέλφια μου θα κάνω εχθρούς μα θα σε κάνω ταίρι.

Νηστήσιμη σπανακόπιτα

Υλικά 1 κιλό σπανάκι φρέσκο 1/3 κούπας λάδι 3/4 κούπας κρεμμύδι τριμμένο 8 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα 1 πράσο ψιλοκομμένο (προαιρετικά) 1/2 κούπα άνηθο ψιλοκομμένο ή μάραθο αλάτι, πιπέρι 1 πακέτο φύλλο χωριάτικο 3/4 κούπας λάδι ή σπορέλαιο 3/4 κούπα σόδα (ανθρακούχο νερό)

Εκτέλεση Καθαρίστε, πλύντε και στραγγίστε καλά το σπανάκι. Βάλτε το λάδι σε κατσαρόλα επάνω σε δυνατή φωτιά να κάψει, ρίξτε και σωτάρετε ελαφρά μέσα σ' αυτό τα δύο κρεμμύδια και το πράσο. Ρίξτε το σπανάκι, το άνηθο, το μαϊντανό, αλάτι, πιπέρι, ανακατέψτε και κατεβάστε το μίγμα από τη φωτιά. Στρώστε σε ταψάκι τα μισά φύλλα λαδώνοντάς τα ένα - ένα. Απλώστε επάνω σ' αυτά το μίγμα του σπανακιού, πασπαλίστε στην επιφάνεια λίγο πιπέρι φρεσκοκομμένο και στρώστε από επάνω τα υπόλοιπα φύλλα, λαδώνοντάς τα και πάλι ένα - ένα. Χωρίστε την πίτα σε κομμάτια, περιχύστε τη με όσο λάδι περίσσεψε και βάλτε τη στο φούρνο, στους 200 βαθμούς Κελσίου. Ψήστε τη 15', βγάλτε την και περιχύστε τη με τη σόδα. Ξαναβάλτε τη στο φούρνο και συνεχίστε το ψήσιμο, ώσπου να ροδίσει καλά η επιφάνεια της πίτας, 45' περίπου. Μια υπέροχη πίτα.Καλή όρεξη

Το λιμάνι

Ζητούσα να βρω από παιδί ένα λιμάνι
να έχει ήσυχα και αθόλωτα νερά, το ξεροβόρι
το τρελό να μην το πιάνει,
να ναι γεμάτη η θάλασσά του από χαρά.
Μα το λιμάνι αυτό που ζήταγα
το βρήκα, μες των ματιών σου τη γλύκα.

Είσαι το λιμάνι μου,
και έχω αράξει δίπλα σου
έχω ρίξει άγκυρα,άγκυρα
για πάντα.
Είσαι το λιμάνι μου,είσαι η γαλήνη μου,
τώρα πια οι φουρτούνες μου φύγανε για πάντα.


Μέσα στα πέλαγα γυρνούσα όπως
τα πλοία και όλο έψαχνα λιμάνι για να βρω.
Θαλάσσια κύματα, οι μπόρες
και τα κρύα, με έφεραν πίσω στη ζωή μου ,να αγαπώ.
Μα τώρα του έρωτά σου το μουράγιο.
Μου δίνει πάντα κουράγιο

Είσαι το λιμάνι μου, και έχω αράξει
δίπλα σου ,έχω ρίξει άγκυρα,
άγκυρα για πάντα.
Είσαι το λιμάνι μου,είσαι η γαλήνη μου,
τώρα πια οι φουρτούνες μου, φύγανε για πάντα.

Μες το λιμάνι νοσταλγώ
τα δυό σου μάτια,να καθρεφτίζονται
με χάρη στη ψυχή και την
καρδιά μου την εκάνουνε κομμάτια
που την εσκλάβωσες παντοτινά εσύ.
Κόντά σε σένα τώρα βρήκα την γαλήνη,
την αγκάλη σου μου δίνεις


Είσαι το λιμάνι μου, και έχω αράξει
δίπλα σου ,έχω ρίξει άγκυρα,
άγκυρα για πάντα.
Είσαι το λιμάνι μου,είσαι η γαλήνη μου,
τώρα πια οι φουρτούνες μου φύγανε για πάντα.

Το λιμάνι

Ωραία και μόνη η Ζάκυνθος με κυριεύει

Στου πόρτου το λιθόχτιστο μουράγιο,
στέκω αγναντεύω το γαλάζιο,
όνειρα κάνω παίρνοντας κουράγιο και ξανανιώνω μα τον Άγιο.(2)


Πλατίνια γοργοτάξιδα με γλάρους παραβγαίνουν,
στο κρυονέρι χάνονται και να ξαναπροβαίνουν
και βάζει ρότα για νοτιά πέρα για το Αργάσι,
γαλάζια κύματα σκορπούν,πιο πρώτα θε να φτάσει.


















Στου κάστρου το λιθόστρωτο το δρόμο,
στέκω αγναντεύω όλο το κόσμο,
πετάω τα βάσανά μου από τον ώμο, και μα τον Άγιο ξανανιώνω.(2)


















Το μάτι απλώνεται ξανά και τον
σκοπό κοιτάζει,ο νυχτομπάτης έφτασε
και η θάλασσα ησυχάζει
και από του κάστρου τη μεριά,
αγέρας κατεβαίνει,εχεί των πεύκων
την δροσιά και μνήμες ανασταίνει


Το μάτι απλώνεται ξανά και το
σκοπό κοιτάζει ο νυχτομπάτης έφτασε
και η θάλασσα ησυχάζει
και από του κάστρου τη μεριά
αγέρας κατεβαίνει έχει των πεύκων
τη δροσιά και μνήμες ανασταίνει

Ωραία και μόνη η Ζάκυνθος με κυριεύει

Χωριό μου,χωριουδάκι μου

Πάνω στου Βράχου την πλαγιά
τα σπίτια τους εχτίσαν
με κόπους και με στέρηση
στο χώμα του μοχθήσαν.

Και αυτό τους έδωσε ζωή,
ψωμί,δέντρα,λουλούδια
και για την ομορφάδα του
μιλούσαν με τραγούδια.


Δουλεύανε με υπομονή
στην ζέστη και στο κρύο
και φτάσαν τα εκατό παιδιά
να έχει το σχολείο.

Τώρα με στόχαση κοιτά
κι είναι θολή η θωριά του
γιατί βλέπει λιγότερα στους
δρόμους τα παιδιά του.

Κερί μην νοιώθεις μοναξιά
και η καρδιά σου κλαίει,
εσέ λατρέψανε οι παλιοί
μα σ'αγαπούν οι νέοι.

Το όνομά σου πάντοτε
καλέσματα θα στέρνει
γιατί από χώρες μακρινές
σε κατοικούν οι ξένοι.

Εμείς σε σε θα δώσουμε
αγάπη απ'τη καρδιά μας
δουλειά να σαναστήσουμε
να σ'εύρουν τα παιδιά μας.

Καντάδα πάλι να ακουστεί
Βαγιά,Κορφέα, και Χώμα,
Δάφνη και Αγία Παρασκευή
κι ο κόρνος εις τα Αλώνια.

Κι ας γίνει πόθος της καρδιάς
και της ψυχής μας πίστη ότι
το μισοχώρι μας
πρέπει να ξαναζήσει.

Το Φανερό να αναστηθεί
και να χαρεί η ψυχή μας
εδώ που μεγαλώσαμε και
ζήσαν οι γονείς μας.

Κι όταν ο ήλιος κοιμηθεί
στο Πηδηκιά θα γέρνει
ελπίδες πάντα για ζωή
εις το Κερί να στέρνει.

**Από τη κυρία Τασία Λιβέρη Μπράτη για το Κερί και τους ανθρώπους του

Παξιμάδια μυρωδάτα

Αυτά τα παξιμάδια τα έφτιαχνε η γιαγιά όταν ζύμωνε το ψωμί.Κρατούσε λίγο από το ζυμάρι,του έβαζε διάφορα μυρωδικά τα άφηνε να "γίνουν" και μετά τα φούρνιζε στον ξυλόφουρνο.Τώρα όμως επειδή δεν είναι εύκολο να ζυμώνουμε και να καίμε φούρνο,απλοποίησα λίγο την συνταγή της γιαγιάς,με την οποία τα παξιμάδια είναι εξίσου νόστιμα και υγειηνά.


Υλικά
1 1/2 φλυτζάνια του τσαγιού ζάχαρη
1 1/2 φλυτζάνια του τσαγιού λάδι
1 1/2 φλυτζ.τσαγιού κρασί
3 φλυτζ. τσαγιού αλεύρι
1 φακελακι bakin pounter
1 κουταλιά της σούπας γλυκάνισο
Σταφίδες
Κανέλα
Γαρύφαλλο τριμένο
Σουσάμι

Εκτέλεση
Ανακατεύουμε το λάδι με την ζάχαρη να διαλυθεί.Μετά ρίχνουμε το κρασί,το bakin όλα τα μυρωδικά, το αλεύρι και ανακατεύουμε.Φτιάχνουμε μια ζύμη μαλακή, να μην κολλάει στα χέρια.Μπορεί να χρειαστεί λίγο παραπάνω αλεύρι.Πλάθουμε μπαστούνια και τα ρολάρουμε επάνω στο σουσάμι για να κολλήσει και τα τοποθετούμε σε λαδωμένο ταψί και τα χαράζουμε σε κομμάτια.Τα ψήνουμε για καμιά ώρα περίπου.Μετά μόλις είναι έτοιμα αν θέλουμε κόβουμε σε κομμάτια και τα ξαναβάζουμε για λίγο στο φούρνο να φρυγούν

Γιατί στην ζωή

Για αυτήν μην μου μιλάτε πια,είναι η πληγή ζεστή ακόμα
φταίει η καρδιά που δεν γερνά, ενώ μαρένεται το σώμα.

Μου την θυμίσατε γιατί ,τα περασμένα δεν ξεχνιούνται,
δεν είναι ζωή για μένα αυτή,τα όνειρα δεν λησμονιούνται

Γιατί η ζωή να μην είναι περιβόλι,
γιατί στην ζωή να μην χαίρονται όλοι
γιατί η ζωή λουλουδένιος στρατή,
γιατί να μην είναι γιατί.

Γιατί οι καρδιές να μην ζούν ταιριασμένες
και λίγες χαρές πιο σωστά μοιρασμένες.
Γιατί η ζωή λουλουδένιος στρατή
γιατί να μην είναι, γιατί

Γιατί οι καρδιές να μην ζούν ταιριασμένες
και λίγες χαρές πιο σωστά μοιρασμένες.
Γιατί η ζωή λουλουδένιος στρατή
γιατί να μην είναι γιορτή

Γιατί στην ζωή

Κελαϊδήστε ωραία μου πουλάκια

Κελαϊδήστε ωραία μου πουλάκια
κελαϊδήστε,
κελαϊδήστε,τραγουδήστε
τον ωραίο,τον ωραίο σας σκοπό.

Μαθετέ με, ωραία μου πουλάκια μαθετέ με,
σαν και εσάς να τραγουδώ και τον έρωτα
να ψάλω
εις την νέα,εις την νέα που αγαπώ

Η καρδιά μου,η καρδιά μου, όταν κλείσει
δεν ανοίγει,
δεν ανοίγει με κλειδιά.

Μόνο ανοίγει με τραγούδια,με κιθαρες,
μαντολίνια και βιολιά.

Κελαϊδήστε ωραία μου πουλάκια

Εγώ παπούτσια δεν εχώ

Μη με παρεξηγήσετε που δεν φορώ σκαρτσούνια,
από βραδύς τα κάμανε οι ποντικοί μπουκούνια.

Εγώ παπούτσια δεν εχώ, στην Παπαντή δεν πάω
Και ο Θύμιος μου να 'ναι καλά και από άλλο χρόνο πάω.

Και το κερί που σου 'ταξά Παρθένα Παναγιά μου,
θα σου το φέρω άλλη φορά για να βρω την υγειά μου.

Και αν είμαι μόνος και έρημος και περιφρονεμένος.
Αυτό που έχουν οι όμορφοι το 'χω και εγώ ο καημένος.

Εγώ Παπούτσια δεν εχώ - Ζακυνθινές Καντάδες

Τα έθιμα της ζακυνθινής αποκριάς

Η Αποκριά στη Ζάκυνθο με τις «Φέστες» της στάθηκε, στα παλιότερα χρόνια, περίοδος για να εκδηλωθεί και ν' αναπτυχθεί το λαϊκό θέατρο, που διατηρήθηκε ώς τις μέρες μας. Με φαγοπότια, τραγούδια, χορούς, μασκαρεμένοι θίασοι, «μπουλούκια», μουντζουρωμένοι και με «μωρέτες», άντρες με γυναικεία ρούχα και γυναίκες με αντρικά, μεταμφιεσμένοι σε γαμπρούς και νύφες, γυρίζουν στους δρόμους και παρασταίνουν κωμικές σκηνές, παίζουν λαϊκά θεατρικά έργα κι απαγγέλλουν με στόμφο και σε τραγουδιστό ύφος πειραχτικούς, σατιρικούς στίχους. Ειδικά το λαϊκό θέατρο στη Ζάκυνθο αποτελεί συμπλήρωμα στο Καρναβάλι.

Οι «Ομιλίες», υπαίθριες λαϊκές θεατρικές παραστάσεις, υπήρξαν και είναι ακόμα βιώματα στους «ποπολάρους», αποτελούν τις καλύτερες από τις αποκριάτικες διασκεδάσεις. Μόνον άντρες δίνουν λαϊκές θεατρικές παραστάσεις στα «καντούνια» και στις «ρούγες». Τα έργα που παίζουν, αρέσουν και συγκινούν τον λαό. Την πρώτη θέση έχει ο «Ρωτόκριτος», διασκευασμένος στο ζακυνθινό ιδίωμα.
Σύγχρονοι λαϊκοί ποιητές εμπνέονται «Ομιλίες» από περιστατικά που γίνονται τώρα στο νησί και σηκώνουν διακωμώδηση. Καυτηριάζουν, με το γνωστό ζακυνθινό πνεύμα, σύγχρονα πρόσωπα και πράγματα κι ο κόσμος που τ' ακούει και βλέπει σκηνές τους να γελοιοποιούνται, γελά με την καρδιά του. Κάνουν ακόμα αναπαραστάσεις με τα πιο γνωστά, χαρακτηριστικά λαϊκά πανηγύρια στο νησί, όπως είναι ο Αϊ-Λύπιος, η Ανάληψη. Οι περίφημες «Ομιλίες», το ιδιότυπο ζακυνθινό θέατρο, αναπτύχθηκε μ' επίδραση από το κρητικό θέατρο και την «Κομέντια ντελ' Αρτε», στον 17ο και τον 18ο αιώνα.

Η αρχή έγινε με διασκευασμένα έργα από την κρητική λογοτεχνία, όπως «Ερωτόκριτος», «Ερωφίλη», «Θυσία Αβραάμ» κι άλλα. Αργότερα δημιουργήθηκαν οι ζακυνθινές ομιλίες, όπως «Θάνατος στον Κατήγορο», «Χρυσαυγή», «Κρίνος και Ανθία», «Μυρτίλος», «Μυρτιά» κ.λπ. Με τον καιρό, η λαϊκή ζακυνθινή δημιουργία απαλλάσσεται από τις επιδράσεις.

Στη Ζάκυνθο οι Αποκριές τελειώνουν το απόγευμα, στην Τυρινή, με το «Πόβερο Καρναβάλι», το λυπητερό, θλιμμένο, όπου γίνεται πανηγυρικά κηδεία στον Καρνάβαλο.



















***Από enet.gr

Λαγάνα

Την λαγάνα παραδοσιακά οι φούρνοι μας την ζύμωναν ξημερώματα Καθαράς δευτέρας.Είναι το ψωμί που μαζί με άλλα νηστίσημα, τα περιμένει η οικογένεια για να κάμει κούλουμα,τρώγοντάς την στην ύπαιθρο.























Συστατικά
20 γρ. μαγιά νωπή ή 2 κ.γ. μαγιά σε σκόνη
1/2 φλ. ζεστό νερό (40°)
1 κιλό αλεύρι χωριάτικο ή μαλακό
1 κ.σ. αλάτι
2 κ.σ. λάδι ή βούτυρο λιωμένο
2 κ.σ. ζάχαρη
λίγο σουσάμι


Οδηγίες

Διαλύστε τη μαγιά στο ζεστό νερό, ρίξτε λίγο από το αλεύρι, να γίνει πηχτός χυλός, σκεπάστε τον με πλαστική μεμβράνη κι αφήστε τον σε ζεστό μέρος 12 ώρες.
Κοσκινίστε σε λεκανίτσα το αλεύρι με το αλάτι και κάντε στο κέντρο ένα λάκκο. Ρίξτε μέσα τη ζάχαρη, το λάδι, τη μαγιά και 2 κούπες χλιαρό νερό.
Ζυμώστε, παίρνοντας το αλεύρι από τριγύρω, ώσπου να επιτύχετε μιά ζύμη μάλλον μαλακιά, ελαστική και εύπλαστη. Χωρίστε τη σε 3 μπάλες (ή όσες θέλετε, ανάλογα με το μέγεθος της λαγάνας που θέλετε να φτιάξετε). Σκεπάστε κι αφήστε τις να διπλασιασθούν σε όγκο.
Πατήστε κάθε μπάλα με τον πλάστη, επάνω σε αλευρωμένη επιφάνεια και πλάστε 3 χοντρές πίτες. Βάλτε τις στα ταψιά που θα βάλετε στο φούρνο (όσες χωράνε στο κάθε ταψί). Σκεπάστε τις κι αφήστε τις να φουσκώσουν, ώσπου να διπλασιασθούν σε όγκο.
Πατήστε τις με τα δύο δάκτυλα σε διάφορα σημεία, κάνοντας βαθιές δακτυλιές σε όλη την επιφάνεια. Αλείψτε τις με λίγο νερό και πασπαλίστε τις με σουσάμι. Ψήστε τις λαγάνες στους 200° Κελσίου για 15'-20'.



















Οι λαγάνες στεγνώνουν πολύ γρήγορα. Είναι προτιμότερο να καταναλωθούν την ίδια μέρα. Αλλιώς, φυλάξτε τις στην κατάψυξη, κλεισμένες ερμητικά σε πλαστική σακούλα. Διατηρούνται 3 μήνες.Φτιάχνει 3 μεγάλες λαγάνες

Χαλβάς σιμιγδαλένιος

Υλικά
1 φλυτζάνι του τσαγιού λάδι
2 φλυτζάνια του τσαγιού σιμιγδάλι χοντρό
1/2 τσαγιού κουκουνάρι
1/2 τσαγιού σουλτανίνα
2 1/2 φλ.τσαγιού ζάχαρη
1 1/2 φλ.τσαγιού νερό
1 ξυλάκι κανέλα
2-3 γαρύφαλλα
1 φλούδα από λεμόνι

Εκτέλεση:
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα το νερό,την ζάχαρη,κανέλα,γαρύφαλλα,λεμόνι και τα αφήνουμε να βράσουν για 5 λεπτά.Σε μια άλλη κατσαρόλα ρίχνουμε το λάδι να κάψει και βάζουμε μέσα το σιμιγδάλι να καβουρδιστεί.Το καβουρδίζουμε μέχρι να σκουρίνει λίγο το σιμιγδάλι.Ρίχνουμε τα κουκουνάρια και τα καβουρδίζουμε και αυτά μέχρι να πάρουν χρώμα.Στην συνέχεια κατεβάζουμε την κατσαρόλα από την φωτιά και ρίχνουμε μέσα και τις σταφίδες.



















Ανακατεύουμε και ρίχνουμε μέσα στο μίγμα και το σιρόπι.Βάζουμε πάλι την κατσαρόλα σε χαμηλή φωτιά και ανακατεύουμε μέχρι να δέσει καλά το μίγμα.Κατεβάζουμε και το βάζουμε σε μια φόρμα και το σκεπάζουμε με μια πετσέτα.Μόλις κρυώσει πασπαλίζουμε με κανέλα.

Κουρκουτσέλια τσιγαριστά

Τα κουρκουτσέλια είναι ένα μικρό χορταρικό το οποίο το βρίσκουμε συνήθως στα χωράφια ή σε αμπέλια.Ανθίζει γύρω στο Μάρτη.Παλαιότερα αλλά και σήμερα μαγειρεύονται κατά την περίοδο της σαρακοστής.

Υλικά
Περίπου 2 ματσάκια κουρκουτσέλια
2 Φρέσκα σκόρδα
1 φλυτζάνι λάδι
Μάραθο
Αλάτι,πιπέρι


















Εκτέλεση
Βάζουμε το σκόρδο μαζί με το λάδι και το μάραθο να τσιγαριστούν.Ρίχνουμε τα κουρκουτσέλια και τα τσιγαρίζουμε όλα μαζί.Ρίχνουμε λίγο νερό και αλάτι.Όταν πιούν το ζουμί τους είναι έτοιμα.

Τα κουρκουτσέλια γίνονται με πάρα πολλούς τρόπους ακόμα όπως:με χταπόδι,με αυγά,με σουπιές,βραστά κ.τ.λ.

Παναγία η Κεριώτισσα

Η εικόνα της Παναγίας της κεριώτισσας δεν είναι γνωστό από ποιόν έχει αγιογραφηθεί αλλά βρέθηκε από θαύμα.Η χρονολογία 1606 είναι γραμμένη πίσω από την εικόνα.Ένας βοσκός καθότανε απέναντι στο ψήλωμα της σημερινής εκκλησίας και έβλεπε ένα φως να πέφτει.Αναρωτήθηκε τι να ηταν αυτό το φως και πήγε εκεί στα πουρνάρια που το έβλεπε και βρήκε την εικόνα.Την πήρε και την πήγε στην εκκλησία των Αγίων Αποστόλων.Το βράδυ ξανάβλεπε πάλι το φως,πάλι ξαναπήρε την εικόνα και την κλείδωσε αυτή την φορά μέσα στην εκκλησία των Αγίων Αποστόλων.
Έβαλε φωτιά στα πουρνάρια για να μην μπορεί να ξαναπάει η εικόνα.Ο βοσκός όμως την είδε και πάλι μέσα στη φωτιά και εκαιγότανε.Πάλι πήγε και την πήρε,γι' αυτό το πίσω μέρος της είναι ο Άγιος Νικόλαος, ο οποίος όμως είναι καμένος.
Η εκκλησία χτίστηκε σε ένα πλάτωμα κάτω από το χωριό,εκεί που βρέθηκε η εικόνα.Σήμερα είναι αναστηλωμένη.Έχει διατηρήσει πολλά στοιχεία της προσεισμικής εκκλησίας.Αναφέρθηκε ότι,όταν ο μάστορας τελείωσε το χτίσιμο της εκκλησίας της Παναγίας,ανέβηκε στη σκεπή της εκκλησίας και είπε:αν δεν μου γεμίσετε την σκούφια μου με λεφτά, δεν κατεβαίνω, και όπως το έλεγε, χάνει την ισσοροπία του πέφτει κάτω χωρίς να πάθει τίποτα.Έτσι αναγνώρισε ότι ήταν θαύμα από την Παναγία.Η εικόνα της Παναγίας βρέθηκε το 1606 στο σημείο που είναι σήμερα.Μία άλλη μερτυρία λέει:Ένας τσοπάνης όταν έβοσκε τα πρόβατά του έβλεπε ένα φως μέσα στα αγκάθια.Μετά 2-3 βράδια που
επαναλήφθηκε το γεγονός,πήγε μέσα στις φλόγες και την βρήκε.Το πίσω μέρος της εικόνας είναι μισοκαμμένο και είναι μια διπλή εικόνα.Μπροστά είναι η Παναγία που κρατάει το μικρό Ιησού δεξιά και το πίσω μέρος είναι ο Άγιος Νικόλαος.
Τη μεταφέρανε στο χωριό, στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου αλλά εκείνη το βράδυ γύριζε στο σημείο που την είχε βρει ο βοσκός.Έτσι το χωριό που ήταν 17 οικογένεις αποφάσισαν να χτίσουν μια εκκλησία στο σημείο που είχε βρεθεί αρχικά.Επειδή το μέγεθος της εκκλησίας ήταν δυσανάλογο με το πληθυσμό του χωριού,οι κάτοικοι έβγαζαν την εικόνα στα καμποχώρια και έκαναν εράνους.Με τα έσοδα του εράνου άρχιζαν να χτίζουν την εκκλησία.Οι Βενετοί επίσης έδωσαν στην εκκλησία χρήματα,το ευαγγέλιο,το δισκοπότηρο και άλλα χρήσιμα αντικείμενα.Επίσης και οι Άγγλοι βοήθησαν οικονομικά.Η εκκλησία έκανε μια μεγάλη περιουσία από τάματα.Ο ναός ανήκε αρχικά στην βενετία και παραχωρήθηκε στους Κεριώτες με δουκικό διάταγμα στις 19 Ιουνίου 1630.
Έως σήμερα η αρχική μορφή της εκκλησίας είναι άγνωστη.Ανακαινήστηκε το 1745 και μετά τους σεισμούς του 1953, ξαναχτίστηκε από τους κατοίκους.
Υπάρχουν πολύ αξιόλογα έργα μέσα στο ναό.
Η εκκλησία γιορτάζει τη Νιά Δευτέρα, δηλαδή τη δεύτερη μέρα του Πάσχα.Και τα δύο τελευταία χρόνια γιορτάζεται και ανήμερα της Παναγίας 15 αυγουστο μια και υπάρχει εικόνα με την Κοίμηση της Παναγίας.





***Από το βιβλίο της Α.Κατσαϊτου Κοινωνικός και Πνευματικός βίος Κεριωτών.

Αγαπημένο μου Κερί....

Στο χωριό μας υπάρχουν πολλά και ωραία μέρη,με πολλά και διαφορετικά ονόματα.Πολλοί Κεριώτες έχουν βγάλει τα ονόματα αυτά για διάφορους λόγους.Είτε από κάποιο γεγονός,είτε από το όνομα κάποιου.
Συγκεκριμένα στο Κερί:

Αλούκάμπου,μισόκαμπος,καμπινάκια,κακαβάκι, Παλιό κερί,λουλού,παλιόμυλος,κουμαρίας,απελάτι,θεριού.
Το κακό βουνάρι,Παλιοφάναρο,Κορνός,Γράδος,
Σταυρός,Αλισάφες,Ευρωτάς,σκαλής,αλώνια,Κολώνα, κοκκινοπήλια,του Κοτσίρη,
Τση Βιολάντας,Κύμαρος,Χωραφάκια, Κιρκιδάρη,
Καλογεράτα,Μέγα Λαγκάδι

Τα πιο μεγάλα βουνά του χωριού μας;Σκοπός,Κλαψίας,Κακαβάκι

Επίσης μέσα το χωριό μας χωρίζεται σε διάφορα μέρη όπως:Μισοχώρι,Φανερό,Πλαγιά,Κουμαρίας,Αγία Παρασκευή

Επίσης ένα πολύ όμορφο μέρος του Κερίου είναι και ο Μαραθίας.¨Οπου και εδώ υπάρχουν διάφορές ονομασίες όπως:

Κουτσαφάνα,του κούι το Κοτρώνι,
σπηλιά του κούι,Γαϊδουροφάς,Γλυφάδα,Κλεισίδια,
Στοιφίδια,Δάφνες,Μούστα,
Τση ξυλοκερατίας,Πιτσιμέντη,τση Πούρτας,
Το πρόβαϊγμα,Σγόμπου,Γράδες,Λιθάλωνα,
Λουμπάρια,Κουτσουπίδη,Καμάρες,Κρεμαστές

Στην Λίμνη του Κεριού υπάρχουν τα εξής τοπωνύμια:

Ρεντάκη,Πανωκάμπι,κιρκιδάρη,Παρλάκια,
Μαγκλαβάς,Κρούστη,Πλακωτό,Σιδέρη

Ιστορία της Ζακύνθου

Η Ζάκυνθος, την οποία ο Όμηρος αναφέρει σαν Υλήεσσα δηλαδή δασώδη, πήρε το όνομά της από τον πρώτο εποικιστή της τον Ζάκυνθο γιο του Βασιλιά της Φρυγίας Δάρδανου. Στην συνέχεια την κατέκτησε ο Αρκείσιος, απόγονος του βασιλιά της Κεφαλονιάς Κέφαλου, πατέρας του Λαέρτη, και παππού του Οδυσσέα. Έτσι περιήλθε η Ζάκυνθος στο Βασίλειο του Οδυσσέα ο οποίος συμμετείχε με δώδεκα πλοία στον Τρωικό πόλεμο. Μετά την επιστροφή του όμως και τον φόνο των μνηστήρων από τους οποίους είκοσι ήταν από την Ζάκυνθο, οι Ζακυνθινοί επαναστάτησαν και απέσπασαν το νησί τους από το Βασίλειο του Οδυσσέα. Με τα χρόνια ακολουθώντας το πνεύμα της εποχής εγκαθιδρύθηκε στη Ζάκυνθο νέο πολίτευμα, η Δημοκρατία. Στους Περσικούς πολέμους η Ζάκυνθος έμεινε ουδέτερη ενώ στον Πελοποννησιακό πόλεμο εμπλέκεται σαν σύμμαχος των Αθηναίων. Η Ζάκυνθος υποτάχθηκε στους Μακεδόνες του Μεγάλου Αλεξάνδρου κι αργότερα στους Ρωμαίους, που της παραχώρησαν σχετική αυτονομία. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση ο χριστιανισμός διαδόθηκε στο νησί από την Μαρία Μαγδαληνή το 34 μ.Χ. όταν το πλοίο που την μετέφερε στην Ρώμη σταμάτησε για λίγο στην Ζάκυνθο. Στη διάρκεια των βυζαντινών χρόνων λεηλατείται από πειρατές και Βάνδαλους. Στα 1185 η Ζάκυνθος μαζί με την Κεφαλονιά καταλαμβάνονται από τους Νορμανδούς της Σικελίας (από το ναύαρχο Μαργαριτώνη του Βασιλιά της Σικελίας Γουλιέλμου Β') οι οποίοι αποσπώντας τις από την Βυζαντινή Αυτοκρατορία δημιουργούν την Παλατινή Κομητεία Κεφαλληνίας και Ζακύνθου κάτω από την ηγεμονία των Παλατινών Κομήτων Ορσίνι 1197 – 1325, Ανδηγαυών (d’ Anjou) 1325 – 1357 και Τόκκων 1357 – 1479. Στην συνέχεια την κατακτούν οι Βενετοί και παραμένει κάτω από την Ενετική κυριαρχία έως το 1798.
Γάλλοι δημοκρατικοί και στη συνέχεια Ρώσοι με σύμμαχους τους Τούρκους κατέλαβαν το νησί προσωρινά μέχρι ότου συστάθηκε η Επτάνησος Πολιτεία το 1800 στην οποία μετείχε η Ζάκυνθος μαζί με τα άλλα νησιά του Ιονίου απαρτίζοντας το πρώτο αυτόνομο Ελληνικό κρατίδιο υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου. Το 1809 επανήλθαν οι Γάλλοι Αυτοκρατορικοί τούτη τη φορά και το 1815 δημιουργείται το Ενωμένο Κράτος των Ιονίων Νήσων που τέθηκε κάτω από την προστασία των Άγγλων έως το 1864.Το όνειρο των Ζακυνθινών να ενωθούν με την Ελλάδα πραγματοποιήθηκε ύστερα από σκληρούς αγώνες, στις 21 Μαΐου 1864, ύστερα από συνολικά 680 χρόνια ξένης κατοχής.

Απόψε την κιθάρα μου

Απόψε, την κιθάρα μου, τη στόλισα κορδέλες
(Απόψε, την κιθάρα μου, τη στόλισα κορδέλες)
και στα καντούνια περπατώ, για τσ' όμορφες κοπέλες
(και στα καντούνια περπατώ, για τσ' όμορφες κοπέλες)

Απόψε, να μην κοιμηθείς, παρά να καρτερέψεις
(Απόψε, να μην κοιμηθείς, παρά να καρτερέψεις)
Ν' ακούσεις την κιθάρα μου, και έπειτα να πέσεις
(ν' ακούσεις την κιθάρα μου, και έπειτα να πέσεις)

Για σε, τα γιούλια μάζεψα, για σε και τ' άλλα τ'άνθη
(για σε, τα γιούλια μάζεψα, για σε και τ' άλλα τ'άνθη,)
Απόψε σ' ονειρεύτηκα, κι ο ύπνος μου εχάθη
(απόψε σ' ονειρεύτηκα, κι ο ύπνος μου εχάθη)




Ανήφορος κατήφορος, είναι βαρύ σεργιάνι
(Ανήφορος κατήφορος, είναι βαρύ σεργιάνι)
Κι όπου αγαπάει μελαχρινή, ποτέ να μην πεθάνει
(κι όπου αγαπάει μελαχρινή, ποτέ να μην πεθάνει)

Ψαράς θα γίνω στη στεριά, με δίχτυα μπαλωμένα
(ψαράς θα γίνω στη στεριά, με δίχτυα μπαλωμένα)
Για να ψαρέψω μια καρδιά, που δεν πονά για μένα
(για να ψαρέψω μια καρδιά, που δεν πονά για μένα)






***Παραδοσιακό τραγούδι της Ζακύνθου.
Ο πρώτος στίχος κάθε στροφής ερμηνεύεται από έναν τραγουδιστή
και επαναλαμβάνεται στη συνέχεια από περισσότερους,
συνήθως από χορωδία.






Απόψε την κιθάρα μου