Κουλουρες

Υλικά:
10 κιλά αλεύρι σκληρό
4 κουταλιές της σούπας κανελογαρύφαλλα κοπανισμένα
5 κουταλιές της σούπας γλυκάνισο
1 ποτήρι του νερού ζάχαρη
1 ποτήρι του νερού λάδι
40 γρ, μαγιά νωπή
1 πλόχερο αλάτι χοντρό
2 κιλά προζύμι
Σουσάμι
Χλιαρό νερό όσο πάρει
2 φύλλα Δάφνη
1 φλούδα πορτοκαλιού

Εκτέλεση
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα το νερό με την δάφνη και την φλούδα πορτοκαλιού και το βάζουμε στην φωτιά μέχρι να γίνει χλιαρό.Βάζουμε στην σκάφη μαγιά,ζάχαρη.αλάτι,λάδι.Τα διαλύουμε με λίγο από το νερό.Μετά βάζουμε το προζύμι και ανακατεύουμε.Αρχίζουμε να ζυμώνουμε προσθέτωντας λίγο λίγο το αλεύρι και νερό.Αν είναι σκληρό βάζουμε νερό ή λίγο λάδι ακόμα.Ζυμώνουμε για μια ώρα περίπου.Το κρατάμε σε θερμοκρασία δωματίου και η ζύμη μας να είναι μαλακή.Μαζεύουμε το ζυμάρι στην μια άκρη της σκάφης και το σταυρώνουμε.Κόβουμε ένα κιλό ζυμάρι και πλάθουμε την κουλούρα.Πασπαλίζουμε με σουσάμι και κάνουμε με τα δάχτυλα μια τρύπα στην μέση.Αν θέλουμε κάνουμε και σχέδια πάνω, με μια κουκουνάρα ή με ένα ψαλίδι, κάνουμε ψαλιδιές να φαίνονται σαν λουλούδια.Τοποθετούμε την κουλούρα στο κρεββάτι ή σε ένα τραπέζι που το έχουμε στρώσει με κουβέρτες και με μια μεσάλα ή οποία θα ακουμπάει επάνω στο ψωμί.Το σκεπάζουμε μόλις τελειώσουμε και το αφήνουμε να γένε,ι για καμμιά 1-1 1/2 ώρα.Εντομεταξύ μέχρι να γένει το ψωμί ξεκινάμε να καίμε τον ξυλόφουρνο.Τον καίμε περίπου για καμμιά ώρα
Μόλις είναι έτοιμο φουρνίζουμε.

Και του χρόνου

Μην φοβάσαι

Μην φοβάσαι,μην φοβάσαι
στο πλευρό μου πάντα θα' σαι
φτάνει εσύ να μ'αγαπάς
φτάνει εσύ να μ'αγαπάς

Μην περνάς απελπισμένα
είμαι εγώ εδώ για σένα
φτάνει εσύ να μ'αγαπάς
φτάνει εσύ να μ'αγαπάς

Του κοσμάκη η κακία
διόλου να μην σε πειράζει
με την ξένη δυστυχία
πάντα ο κόσμος διασκεδάζει

Μην φοβάσαι,μην φοβάσαι
στο πλευρό μου πάντα θα' σαι
φτάνει εσύ να μ'αγαπάς
φτάνει εσύ να μ'αγαπάς



Είναι τραγούδια που στο Κερί χορεύονται πάντα σε γάμους,αρραβώνες και πανηγύρια.Αγαπημένα βάλς με χιλιάδες αναμνήσεις από παιδικά χρόνια και μια νοσταλγική,όμορφη και ρομαντική εποχή.

Μην φοβάσαι

Απόψε τα μεσάνυχτα

Απόψε τα μεσάνυχτα,αγάπη μου,
μισάνοιχτα αστα τα παράθυρά σου
και πρόσμενε τον έρωτα σε λόγια
αφανέρωτα,να 'ρθεί στην κάμαρά σου.

Σαν οπτασία που περνά θα έρθω
μικρό μου σιγανά στο μαξιλάρι σου
για να σου πω, πως ξενυχτώ στο
παραθύρι το ανοιχτό,μόνο για χάρη σου

Απόψε τα μεσάνυχτα,αγάπη μου,
μισάνοιχτα αστα τα παράθυρά σου
και πρόσμενε τον έρωτα σε λόγια
αφανέρωτα,να 'ρθεί στην κάμαρά σου.

Απόψε τα μεσάνυχτα

Κεριώτικος αρραβώνας

Η κατάλληλη ηλικία γάμου ήταν 18-20,πριν το 1950.Αργότερα παντρευόντουσαν και κάτω από 18 χρονών.Αν κάποια κοπέλα γινότανε 25 ή 26 χρόνων τότε έλεγαν ότι έμεινε στο ράφι.Θυμάμαι όταν ο παπάς ερχόταν στο σπίτι για να κάνει αγιασμό,μας έδινε από την αγιαστήρα μανουσάκια να τα βάλουμε κάτω από το μαξιλάρι μας για 3 βράδυα για να δούμε ποιον θα παντρευόμασταν.Οι πιο πολλοί γάμοι γινόντουσαν με συνοικέσιο.Πολλές φορές ο άντρας αποφάσισε για το ποιόν θα δώσει στην κόρη του και η μητέρα το μάθαινε όταν όλα είχα κανονιστεί και είχε δέσει ο γάμος.Γάμοι από έρωτα ήταν λίγοι διότι δεν ήταν αποδεκτοί.Το να συναντηθούν δύο ερωτευμένα παιδιά ήταν πολύ δύσκολο και επικίνδυνο διότι η τότε κοινωνία το θεωρούσε παρανομία αλλά και θέμα τιμής και δεν ήταν λίγα τα εγκλήματα που γινόντουσαν τότε..Πολύ σπάνια ότνα ήταν δυο παιδιά ερωτευμένα και δεν το ενέκριναν οι γονείς έβρισκαν το θάροσ και έφευγαν μακριά,κλεβόντουσαν και πηγαίνανε εκτός νομού και παντρευόντουσαν.Για να γίονει κάποιο συνικέσιο πάντα έβαζαν ένα μεσολαβητή άντρα ή γυναίκα που θα είχε ένα καλό όνομα και θα είχε υπόληψη στο χωριό.Τον ονόμαζαν προξενητή.Σε αυτόν πήγαιναν πάντα οι γονείς του αγοριού και ποτέ της νύφης.Λέγανε ότι ήταν μεγάλη τιμή για την νύφη όταν την διπλογυρεύανε.Υπήρχε πάντα οικονομική συμφωνία.Στο Κερί τα προικοσύμφωνα τα ονόμαζαν σκαρτσοφόλια.Εκεί μέσα έγραφαν τι θα έδιναν οι γονείς της νύφης στο γαμπρό.
Πριν τον αρραβώνα κατέβαιναν στην χώρα οι δύο οικογένειες μαζί για να ψωνίσουν τα χρυσάφια.Μετά κέρναγε ο γαμπρός στο μαγέρικο.Για αμοιβή στον προξενητή έδιναν σκαρτσουνομάντηλα,δηλαδή σκάρτσες και μαντήλια.Συνήθως τα έδινε υ νύφη ,ο γαμπρός έδινε χρυσαφικά.Οι αρραβώνες γινόντουσαν πάντα το Σάββατο βράδυ στο σπίτι της νύφης και την Κυριακή τραπέζι με σούπα κρέας με ρύζι.Το Σάββατο έφτανε στο σπίτι της νύφης ο γαμπρός με τους συμπεθέρους και τα όργανα:Πρόβαλε νύφη,πρόβαλε που' ρχονται οι συμπεθέροι,έρχονται οι καλεσμένοι σου και το χρυσό σου ταίρι.Μπροστά πήγαινε ο συχαριάτης και προανήγγειλε ότι έρχονται ο γαμπρός και οι συμπεθέροι.Ρίχνανε σμπάρα όταν έμπαινε στο σπίτι της και του δίνανε μια κουλούρα.Οι βέρες ήτανε πάνω στο κόνισμα.Η τελετή γινότανε πάντα στο καλύτερο δωμάτιο του σπιτιού.Οι πιο κοντινοί συγγενείς της νύφης,της φόραγαν χρυσαφικά και η νύφη έδινε πουκάμισα στο πεθερό και στους κουνιάδους και κομπινεζόν στην πεθερά,στις κουνιάδες και στις εξαδέλφες.Ο γαμπρός έπαιρνε της νύφης χρυσαφικά,παπούτσια και τσάντα.Χορεύανε ευρωπαϊκούς χορούς:βάλς,τανγκό,φοξ αγκλέ,πόλκα,μαζούρκα).Η διάρκεια του αρραβώνα μπορεί να διαρκούσε από μερικούς μήνες μέχρι και χρόνια.Ο γαμπρός όμως έβλεπε την νύφη μόνο τις επίσημες μέρες,ποτέ μόνος του πάντα με συνοδεία των γονιών.Πάντα υπήρχαν κρυφοί έρωτες.Συνήθως ο νέος με κιθάρες και άλλους μαζί κάνανε καντάδα στην κοπέλα κάπου κοντά στο σπίτι της.Ένας άλλος τρόπος φλέρτ ήταν το να πάρει ο νέος από την κοπέλα το μαντήλι που πήγαινε για νερό.Οι τοποθεσίες που είχαν νερό ήταν το παλιό κερί,στο μισόκαμπο,στη τραφουνάρα και στο γαϊδουροπνίχτη.Μαζευόντουσαν κάθε απόγευμα 10-15 γυναίκες με τις πινιάτες και τις γεμίζανε νερό.Είχανε και μια πετσέτα φτιαγμένη από τον αργαλειό που την έλεγαν στράτσα και την βάζανε στο κεφάλι για να κουβαλήσουν την πινιάτα με το νερό.στο δρόμο όμως όποιος νέος ήθελε κάποια κοπέλα την περίμενε στο φανερό και της έπαιρνε το μαντήλι,σκόρπαγε το νερό και την κουτούπωνε.Αν η κοπέλα τον ήθελε δεν γινότανε ζήτημα,αν όμως δεν τον ήθελε γινότανε μεγάλη προσβολή.Στο στεφάνωμα καλούσαν συνήθως συγγενείς.Τα καλέσματα ήταν συνήθως προφορικά.Δώρα φαίρνανε μόνο στο γαμπρό.Οι γάμοι γινόντουσαν πάντα στο σπίτι της νύφης Κυριακή και όταν ξεκίνησαν να γίνονται στην εκκλησία πριν 35 χρόνια έγινε επανάσταση.Άργησαν να το συνηθίσουν.Πριν το γάμο φτιάχνανε τις κουλούρες του γάμου.Υπήρχε το πασκάτικο ψωμί που το έφτιαχναν για τις νύφες τα Χριστούγεννα και το Πάσχα.Κατά την διάρκεια της εβδομάδας του σταφανώματος λέγανε αν π.χ είχε κακοκαιρία:όλη η εβδομάδα του γαμπρού και η Κυριακή τση νύφης.Αν έβρεχε την Τετάρτη,Πέμπτη και Παρασκευή λέγανε ότι:ο γαμπρός είναι λιχούδης.Αν έβρεχε την Κυριακή η νύφη είναι λιχούδα.Τα έθιμα πριν το γάμο ξεκίναγαν την τετάρτη με το γέμισμα του κρεβατιού,με καθαρό μαλλί προβάτου.Αυτό ήταν ύφασμα υφαντό άσπρο με μπλέ και κόκκινες ρίγες και τέσσερα μαξιλάρια.Το γέμισμα το έκαναν μόνο γυναίκες.Όταν το έριχαν πάνω στο κρεββάτι οι άντρες ρίχνανε σμπάρα και ένα αρσενικό παιδί επάνω.Στην συνέχεια κρεμάγανε στο τοίχο γύρω γύρω τα προικιά.Έριχναν λουλούδια και ρύζι και ύστερα χόρευαν και τραγούδαγαν για την νύφη.Την Πέμπτη πριν το γάμο,πήγαιναν οι γυναίκες για να συχαριάσουν ,να ρίξουν ρύζι και λεφτά και να δούνε και τα προικιά.το βράδυ γινότανε μεγάλο γλέντι.Πήγαινε όλο το χωριό να συχαριάσει και να χορέψει.Την Παρασκευή το απόγευμα πήγαιναν τα προικιά στο σπίτι του γαμπρού .Οι γείτονες βγαίνανε από τα σπίτια τους και πετάγανε ρύζι και λουλούδια.Στο σπίτι του γαμπρού στρώνανε το κρεββάτι.Οι κοπέλες που θα έστρωναν το κρεβάτι έπρεπε να είναι καλότυχες και παντρεμένες.Ρίχνανε χρήματα επάνω στο κρεβάτι,ρύζι και λουλούδια.Μετά ακολουθούσε χορός.Το σάββατο,το τελευταίο βράδυ πριν το γάμο,στο σπίτι της νύφης γινότανε γλέντι με γλυκά και μεζέδες,με τους συγγενείς της νύφης,χωρίς τον γαμπρό.

Στιχάκια από τα ξένα

Όποια καρδιά από έρωτα
είναι τραυματισμένη να μην
ξοδεύει φάρμακα γιατί
δεν ξαναγένη
--------------
Θ'μπω βαθιά μέσα στη γη
να στρώσω ένα κρεββάτι
γιατί δεν τα αντέχω πια
του έρωτος τα πάθη
--------------
Με ρόδα και τριαντάφυλλα
και άνθη του παραδείσου
ο έρωτας τα μάζεψε και
έφτιαξε το κορμί σου
---------------------
Τέσσερα φύλα έχει η καρδιά
και τα' κανες κομμάτια
με τις ματιές που μου'διναν
τα δυό σου μαύρα μάτια
--------------------------
Το αχ,το βαχ,δεν ήξερα
εγώ να το φωνάζω και
τώρα δεν περνάει στιγμή
να μην αναστενάζω
------------------------
Μέρες περνώ φαρμακερές
νύχτες σκοτινιασμένες
χαράματα λυπητερά κι
αυγές συστιχισμένες
-----------------------
Πές μου σε τι σου έφταιξα
και κρύωσε η καρδιά σου
και δεν με θέλουν να με δουν
τα μάτια τα δικά σου
-----------------------
Όποιος δεν αγάπησε στα
παιδικά του χρόνια του
έμεινε ο πόνος στη καρδιά
και θα τον έχει αιώνια
-------------------------
Ο ουρανός κι αν κατεβεί
κι γη αν πάει απάνω
δεν σ'απαρνούμε εγώ
ποτέ εκτός κι αν αποθάνω
-------------------------
Αλισμονιούντε οι φιλίες
ξεχνιούνται κι αγάπες
συναπαντιούντα και μιλάν
σαν ξένοι μες στις στράτες
-----------------------------
Αν μ' αγαπάς κι είναι όνειρο
ποτέ να μην ξυπνήσω γιατί
με την αγάπη σου ποθό να ξεψυχήσω
--------------------------
Μην μου μηνάς πισματικά
φτανει ο χωρισμός σου που
να γενή η αγάπη μου καδένα
στο λαιμό σου
-----------------------------
Όσα άστρα έχει ο ουρανός
το πιο μικρό σου μοιάζει
που βγαίνει τα μεσάνυχτα
και τα άλλα σκοτινιάζει
-------------------------
Μέσα σε ένα γυάλινο κλουβί
εμάς τα δυό να κλείσουν
να παραπέσουν τα κλειδιά
να μας αλησμονήσουν
----------------------
Εξέχασα όσα κάτεχα
και πράγμα δεν θυμούμαι
στα βάσανα βραδιάζουμε
και στους καημούς κοιμούμε

Αυτά τα μάτια τα όμορφα
σίντα στριφογυρίζουν
θάνατο δείνουν ζωντανού
ζωή νεκρού χαρίζουν
---------------------
Ποτέ να μην ειπή κανείς
πως ο καημός παλιώνει
όποτε τον σιλογιστείς
σαν την φωτιά φουντώνει
---------------------------
Κίνησαν τα τριαντάφυλλα
για να ρθουνε κοντά σου
να πάρουν χρώμα και βαφή
από την ομορφιά σου
------------------------
Ίσως να μην με αγαπάς
μα δεν σε κατακρίνω
μα το γλυκό σου όνομα
μες στην καρδιά το κλείνω
------------------------
Φωτογραφία μου μηνάς να
σου την
επιστρέψω μα αν μου
την πάρεις θα χαθώ
στον πόνο δεν θα αντέξω
--------------------------
Η μόνη μου παρηγοριά
είναι η φωτογραφία όπου
μου έχει γίνει βάλσαμο
μέσα εις την καρδία
--------------------
Δεν φταίω εγώ αν πονώ
και κλαίω,φταίει ο
πλάστης που έφτιαξε
το πρόσωπό σου ωραίο
------------------------
Όσα είναι τα άστρα του ουρανού
τόση καημοί με δέρνουν και
την φτωχή μου την καρδιά
αρχίζουν να μαραίνουν


Είναι στιχάκια που έγραφε σε γράμματα ο πατέρας μου, όταν ήταν φαντάρος το 1965 στην Κύπρο.Στις φωτογραφίες φαίνεται ο πρωτότυπος τρόπος που δίπλωνε τα γράμματά του

Κατσίκι σε αμπελόβεργες

Υλικά:
2 κιλά κατσίκι ολόκληρο
Αλάτι χοντρό
Πιπέρι
Δεντρολίβανο
Αμπελόβεργες

Εκτέλεση:
Καθαρίζουμε και πλένουμε το κρέας.Κόβουμε τις αμπελόβεργες ίδιο μήκος με το εσωτερικό του ταψιού.Πλένουμε και καθαρίζουμε τις αμπελόβεργες από τα κομπάκια.Τις τοποθετούμε στο ταψί, πρώτα οριζόντια την μια δίπλα στην άλλη και μετά κάθετα,ώστε να σχηματιστεί μια σχάρα.Αλατοπιπερώνουμε και πασπαλίζουμε με δεντρολίβανο το κατσίκι.Αν είναι μπούτι, ανοίγουμε τρύπες και τις γεμίζουμε με αλάτι,πιπέρι και δεντρολίβανο.Ψήνεται στους 180 βαθμούς.Συνοδεύεται με πατάτες τηγανιτές και μαρουλοντομάτα με μπόλικο κρεμμύδι χλωρό

Είναι μια παραδοσιακή συνταγή από το Κερί που φτιάχνετε σε κάθε περίσταση.

Λαθούρια στο μούσκιο

Υλικά:
1 κιλό λαθούρια
5-6 κιλά νερό
1/2 ποτήρι του νερού στάχτη
1 φλιτζάνι του τσαγιού λάδι
δεντρολίβανο
αλάτι

Εκτέλεση:
Από το προηγούμενο βράδυ ρίχνουμε μισό ποτήρι του νερού στάχτη σε 5-6 κιλά νερό.Την στάχτη συνήθως την μάζευαν από φούρνο που έκαιγε ψωμί.Τα αφήνουμε να βράσουν 15-20 λεπτά.Αφήνουμε να κρυώσουν και αφού καθήσει η στάχτη,μαζεύουμε το επάνω καθαρό νερό,αλυσίβα,και το ρίχνουμε σε καθαρή κατσαρόλα.Πλένουμε τα λαθούρια,τα ρίχνουμε στην αλυσίβα και τα ζεσταίνουμε λίγο.Τα αφήνουμε μέχρι το πρωϊ να μουσκεύουν.Το πρωϊ τα βγάζουμε από την αλυσίβα και αν θέλουμε να αφαιρέσουμε τις φλούδες,τα τοποθετούμε επάνω σε μια καθαρή πετσέτα και τα τρίβουμε.Εν συνεχεία,τα πλένουμε με καθαρό νερό και τα βράζουμε σε καθαρό νερό,πάντα σε σιγανή φωτιά.Προσθέτουμε το λάδι και το δεντρολίβανο.Λίγο πριν βράσει ρίχνουμε το αλάτι,όπως γίνεται σε όλα τα όσπρια

Κεριώτικο λεξιλόγιο Νο 2

Αρίδες=μακριά πόδια
Αρκουδόβατα=άγρια αγκάθια
Άρμπα=γλυκοχάραμα
Βασταγούρια=γαϊδούρια
Βεροδαχτύλιδα=η βέρα και το δαχτυλίδι
Βρόχια=παγίδες πουλιών
Γυναιτίκη=γυναικωνίτης
Κορέτο=πένθος
Ζαγάρι=τσιγγούνης
Καρπετόφυλλα=χαλιά
Κότολα=είδος κομπινεζόν από την μέση και κάτω
Κουτουπόνω=ενοχλώ σεξουαλικά
Λάγγευε=πέταγε το μάτι
Λακάω=φεύγω
Λατσόνα=αεράτη
Μακρύο=μακρύ
Μάντσια=πλάκα
Μουζέλες=φουντούκια
Μπίμπιες=στιχάκια
Μπουρτουνάρι=κεντρικό δοκάρι του σπιτιού
Μώρος=μελαμψός
Ντεμέλα=μαξιλάρα
Ντουμάνι=βρακί
Πάμε καλιά μας=φεύγουμε
Πατανία=κουβέρτα μάλλινη με σχέδιο
Πόρτσο=σφιγμός
Ρογί=δοχείο για σερβίρισμα του λαδιού
Σίγλος=κουβάς
Σίχλιαζε=μούχλιασε
Σκαγιομπάρουτο=σκάγια και μπαρούτι
Σμπάρο=τουφεκιά
Σπιτσοπίπερα=καννελογαρίφαλα
Στέντα=επιμονή
Στηλιάρη=ξύλο που βάζουμε στη τσάπα
Στιμάρει=εκτιμεί
Στραπουντί=το ύφασμα του στρώματος
Στρέξει=να πιάσει το ξόρκι
Τσιροπούλια=μικρά πουλιά
τυροβόλια=Τσίγγινα δοχεία με τρύπες για το φτιάξιμο του ντόπιου Ζακυνθινού τυριού
Φούφουδα=πολύ καθαρά ρούχα
Τζόγο=η χαρτοπαιξία
Φάδια=Υφάδια
Φλότες=μικρές παρέες τρυγονιών
Σφράιση=σφραγίδα
Τσαρίχες=θάμνος που τον χρησιμοποιούσαν για προσάναμμα και για φράξιμο

Κάτι με τραβά κοντά σου

Γιά σε τραγούδια ερωτικά
λέω τις νύχτες μυστικά με μιά χαβάγια
με μιάν αρμόνικα τρελλή
μ' ένα τσιγγάνικο βιολί σου κάνω μάγια

Αν μάθω π' άλλον αγαπάς
όσο μακρυά μου κι αν θα πας, θα σ' έχω άχτι
από μιά ψεύτρα σου ματιά
έπεσα μέσα στη φωτιά κι έγινα στάχτη

Κάτι με τραβά κοντά σου
μα δεν ξέρω τι
λαχταρώ τον έρωτα σου
πες μου το γιατί

Όρκο πέρνω στ' όνομα σου
πίνω και μεθώ
Κάτι με τραβά κοντά σου
όπου κι αν βρεθώ

Κάτι με τραβά κοντά σου

Οι μέρες τσι βδομάδας

Ω! Κυριακή (2) και βράδιωσε
Ω! Κυριακή και βράδιωσε, ξημέρωσε Δευτέρα. (2)
Κι όπ΄ αγαπάει (2) στη γειτονιά
Κι όπ΄ αγαπάει στη γειτονιά, τη βλέπει νύχτα μέρα. (2)

Δευτέρα μου (2) και βράδιωσε
Δευτέρα μου και βράδιωσε, ξημέρωσέ μου Τρίτη. (2)
Κι όπ΄ αγαπάει (2) στη γειτονιά
Κι όπ΄ αγαπάει στη γειτονιά, τη βλέπει μες στο σπίτι. (2)

Ω! Τρίτη μου (2) και βράδιωσε
Ω! Τρίτη μου και βράδιωσε, ξημέρωσε Τετράδη. (2)
Κι όπ΄ αγαπάει (2) στη γειτονιά
Κι όπ΄ αγαπάει στη γειτονιά, τη βλέπει αυγή και βράδυ. (2)

Τετράδη μου (2) και βράδιωσε
Τετράδη μου και βράδιωσε, ξημέρωσέ μου Πέφτη. (2)
Κι όπ΄ αγαπάει (2) στη γειτονιά
Κι όπ΄ αγαπάει στη γειτονιά, τη βλέπει στον καθρέφτη. (2)

Ω! Πέφτη μου (2) και βράδιωσε
Ω! Πέφτη μου και βράδιωσε, Παρασκευή μου φέξε. (2)
Κι όπ΄ αγαπάει (2) στη γειτονιά
Κι όπ΄ αγαπάει στη γειτονιά, κουνιέται και λυγιέται. (2)

Παρασκευή (2) και βράδιωσε
Παρασκευή και βράδιωσε, ξημέρωσε Σαββάτο (2)
Κι όπ΄ αγαπάει (2) στη γειτονιά
Κι όπ΄ αγαπάει στη γειτονιά, τον πνίγουνε σαν γάτο. (2)


Οι μέρες τσι βδομάδας

Σγαρτζέτο

Παραδοσιακό ζακυνθινό φαγητό - τρώγεται την Μεγάλο Σάββατο

Υλικά
Εντόσθια ενός αρνιού (συκώτι σπλήνα, πνευμόνια, στομάχι, καρδιά, γλυκάδια, έντερα)
4 ποδαράκια αρνιού
1μάτσο μαϊντανό ή και περισσότερο
1 μπόλια αρνιού
6 φρέσκα κρεμμυδάκια λεπτοκομμένα
1 μάτσο μάραθο ψιλοκομμένο
Λίγο αρακά
Λάδι
αλάτι
φρεσκοτριμένο μαύρο πιπέρι
Νερό

χυμός δύο λεμονιών

Εκτέλεση
Καθαρίστε καλά τα εντόσθια και τα ποδαράκια. Για να καθαρίσετε τα έντερα σωστά, πρέπει να γυρίσετε το μέσα έξω και να κρατήσετε κάτω από τη βρύση. Παίρνετε ένα ποδαράκι και μαϊντανό και τυλίγετε λίγο έντερο γύρω του. Επαναλαμβάνετε τη διαδικασία με τα υπόλοιπα καθώς και με τα γλυκάδια.

Το τοποθετείτε στον πάτο μιας μεγάλης κατσαρόλας. Τυλίγετε τα υπόλοιπα έντερα στην μπόλια και τα τοποθετείτε στην κατσαρόλα. Κόβετε σε κυβάκια τα υπόλοιπα εντόσθια και τα βάζετε από πάνω μαζί με τον άνηθο, το βούτυρο, το αλάτι, και το πιπέρι.

Προσθέτετε δύο φλιτζάνια νερό και σιγοβράζετε, συμπληρώνοντας περισσότερο καυτό νερό, αν είναι αναγκαίο.

Καλή όρεξη

Κεριώτικες Παροιμίες

-Μην σε γελάσει ο Μάρτης,η αυγή και χάσεις την ημέρα
-Βόηθαμε νύχτα και αυγή να σε έχω μάνα και αδελφή

-Αν βρέξει ο Απρίλης δυό νερά και ο Μάης άλλο ένα χαρά σε εκείνο το ζευγά που έχει πολλά σπαρμένα
-Είναι και φτωχό το αρνί έχει και πλατιά ουρά
-Εκείνος που φεύγει από το μαντρί τον τρώνε οι λύκοι

-Την πίτα που έφαγε ο Σπανός ήταν κολοκυθένια αλλά τα χέρια που τη φτιάχνανε ήταν κρουσταλλένια
-Μάρτης παλουκοδάρτης τα παλιά παλούκια καίει και τα νιά τα θεμελιώνει
-Απελπισμένο μου πουλί κληρονόμος θα γενεί

-Το Μάρτη φίλα τα άχυρα μη χάσεις το ζευγάρι
-Πεθερά κρεμμύδι σάπιο,κάθε πάτημα και δάκρυο

-Κάμεις,πάθεις καρδιά μη σε πονέσει
-Όποιου του μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνει
-Ασημένιος που μιλεί και χρυσός που δεν μιλεί
-Χωρίς φωτιά καπνός δεν φαίνεται

-Έκατσε η δουλειά στην πόρτα και εκυνήγησε την φτώχεια
-Τον ξένο εις το σπίτι σου για μαρτυριά τον έχεις
-Το όνομά μου πάρτο εσύ γειτόνισσά μου

-Στο έβγα βγαίνει ο κολυμπητής
-Πρώτα ο θεός και μετά ο γείτονας
-Πριν το τέλος μην μακαρίζεις κανένα
-Όπου δε φτάνει το χέρι σου,μην κρεμάς το καλάθι σου
-Όποιος ξέρει να πομένει πάντα κερδισμένος βγαίνει

-Γύρεψε το αλάτι να θυμηθούν το φαγητό
-Χάσε από το δίκιο σου ,να πας γερός στο σπίτι σου
-Το σπίτι που σε στέγασε ποτέ μην λες καλύβα

-Η υπόσχεση και η απάτη είναι κλαδιά του ίδιου δέντρου
-Μην απλώνεις τα πόδια σου πέρα από εκεί που φτάνει το πάπλωμά σου
-Αν κάθεσαι στην θέση σου κανείς δεν σε σηκώνει
-Τα μαύρα μάτια τα'χουνε ούλοι οι αριστοκράτες,τα γκρίζα και τα γαλανά οι σκύλοι και οι γάτες
-Ο κάβουρας στην τρύπα του μεγάλος ρήγας είναι
-Ψηλά έκαμες φωλιά και θα σου γυρίσει κλώνος και θα σου πέσει το πουλί και θα σου μείνει ο πόνος
-θεέ μου μη δώσεις του φτωχού πόρτα και παρεθύρι και σκέπασμα και σκεπαστεί και σηκωθεί και φύγει

-Ξανθιά γαλανομάτα όθε κι αμπού,ξανθιά και μαυρομάτα άρα και που
-Ο λύκος την τρίχα του αλλάζει μα τη γνώμη του δεν την αλλάζει
-Από ότι βλέπεις να πιστεύεις τα μισά και από ότι ακούς τίποτα
-Η παντρειά δεν είναι μπάλωμα για να το ξεμπαλώσεις

-Τσέρκα,τσέρκα βρήκε ο κούκος το πατίκι
-Νιός καρπός,καινούργια αγάπη
-Ότι χόρτο κοροϊδέψεις στην αυλή σου θα φυτρώσει
-Θες καλόγερε παστό,έντογε μα δεν το τρως


Από το βιβλίο Κοινωνικός και Πνευματικός βιος Κεριωτών της κας Α.Κατσαϊτου

Τηγανόψωμο

Ακόμα έχω μπροστά μου την εικόνα της γιαγιάς μου όταν ζύμωνε ψωμί.Αυτή η μυρωδιά δεν πρόκειτε ποτε να ξεχαστεί.Έστρωνε το τραπέζι τσι γωνιάς με κουβέρτες να είναι έτοιμο για να βάλει το ψωμί και είχε κάψει τον φούρνο.Είχε βάλει την σκάφη ανάμεσα σε δύο καρέκλες της κουζίνας.Φόραγε μαντήλι στο κεφάλι και έπλενε τα χέρια της και ζύμωνε.Έβαζε το ψωμί πάνω στις κουβέρτες ,το σταύρωνε και το σκέπαζε και το άφηνε να γένει.Εγώ όμως περίμενα να κρατήσει λίγο από το ζυμάρι του ψωμιού, για να μας φτιάξει τηγανόψωμα.Αυτά τα περιμέναμε πιο πολύ και από το ζεστό ψωμί.Οι εικόνες είναι πολύ ζωντανές στο μυαλό μου.Κράταγε λίγη ζύμη την έπλαθε να γίνει πλακουτσή και την πίεζε με ένα πηρούνι , να έχει πάχος περίπου ένα πόντο.Έβαζε στο τηγάνι λάδι και το έβαζε πάνω στην σόμπα με τα ξύλα να κάψει .Έριχνε μέσα το τηγανόψωμο και το άφηνε να ροδοκοκκινίσει και από τις δύο πλευρές.Μετά μας έβαζε μέλι ή ζάχαρη και ήταν η τέλεια λιχουδιά.
Εκτός από το ζυμάρι του ψωμιού φτιάχνουνε τηγανόψωμα με τα εξής υλικά:
1/2 κιλό αλεύρι
1 ποτήρι του κρασιού κρασί
1 ποτήρι του κρασιού λάδι
1 φλυτζανάκι του καφέ ζάχαρη
Εκτέλεση:
Σε μια λεκάνη ρίχνουμε το αλεύρι με την ζάχαρη.Ανακατεύουμε και προσθέτουμε το κρασί και το λάδι ζεστό.Το ζυμώνουμε μέχρι η ζύμη να γίνει μαλακιά τόσο όσο να μην κολλάει στα χέρια.Αν κολλάει ρίχνουμε και άλλο αλεύρι.Τα πλάθουμε πλακουτσά και τα πιέζουμε με ένα πηρούνι να ανοίξουν και να έχουν περίπου το μέγεθος της παλάμης.Τα τηγανίζουμε σε καυτό λάδι να κοκκινίσουν και τα πασπαλίζουμε με ζάχαρη ή μέλι.

Μπίζι με πατάτες

Κατά το έθιμο μαγειρεύετε κάθε Μ.Πέμπτη

Υλικά:
1/2 κιλό μπίζι(αρακάς)
1/2 κιλό πατάτες
1 κλωνάρι μάραθο
1 μέτριο κρεμμύδι
1 φλυτζάνι του τσαγιού λάδι
χυμός ντομάτας προαιρετικά
Αλάτι
Πιπέρι

Εκτέλεση:
Καθαρίζουμε το μπίζι.Σε μια κατσαρόλα ρίχνουμε νερό μέρι την μέση και προσθέτουμε το λάδι.Τρίβουμε στο τρίφτη το κρεμμύδι και τα ρίχνουμε στη κατσαρόλα μαζί με το μάραθο.Όταν πάρει βράση ρίχνουμε το μπίζι,τις πατάτες κυδωνάτες,αλάτι και πιπέρι.Όταν βράσει και μείνει με το λάδι του είναι έτοιμο.Αν θέλουμε ρίχνουμε καρότα σε φέτες και χυμό ντομάτας.

Καλή όρεξη

Αγία σαρακοστή

Τώρα είναι Αγία Σαρακοστή
τώρα είναι οι άγιες μέρες
που ψάλλοντ' Αγιος ο θεός
και λένε τα δυό βαγγέλια
όπου το λέει σώνεται κι
όπου το ακούει αγιάζει
κι όπου το καλεί αργκουμαστή
παράδεισο θα πάει
παράδεισο και σ' εκκλησίες
και σ' άγια μοναστήρια
κάτω στα Ιεροσόλυμα
και στου Χριστού τον τάφο.
Μα εκεί δέντρο δεν ήτανε
και δέντρο εφανερώθη
το δέντρο ήτανε ο Χριστός
και κλώνοι οι αποστόλοι
και ρίζες οι προφήτες που
προφήτευαν και ήλεγαν
για το Χριστόν για το Σταυρόν
για το Μονογενή μας.
Πώς έπαθε,πώς έλαβε και
πως τον εσταυρώσαν σκυληνοί
Αγαρηνοί και άνομοι Οβραίοι.
Σαν κλέφτη τον επιάσανε
και σαν ληστή τον πάνε
και στου Πιλάτου την αυλή
πάνε να τονε σταυρώσουν.
Το Φαραώ εδιατάξανε να
φτιάξει τρία περόνια και
κειός παναθεμά τον βαρεί
και φτιάχνει πέντε.
Συ Φαραέ που τα 'φτιαξες
εσύ θα μας διατάξεις τώρα
με ρωτήσατε τώρα
θα σας διατάξω.
Τα δυο βάλτα στα πόδια του
και τ' άλλα δυο στα χέρια .
Το τρίτο το φαρμακερό βάλτε
το στην καρδιά του.
Να μαραθεί τα χείλη του
να πέσει η εμορφιά του
.Ο ήλιος εσκοτείνιασε
και το φεγγάρι εχάθη.
Η κόκκινη τριανταφυλλιά
έπεσε και εμαράθη.
Μαντάτα πάνε και έρχονται
στης Παναγιάς την πόρτα
κι η Παναγιά που τ΄άκουσε
τον τέτοιο λόγο είπε:
Μα από μαχαίρι να σφαώ
για το μονογενή μου
μα που πηγάδι να πνιγώ
για το μονογενή μου
μα από γκρεμό να γκρεμιστώ
για το μονογενή μου.
Χριστός απελοήθηκε εκεί
που ήταν σταυρωμένος:
Σώπα μάνα μην πνίγεσαι,
πνίγεται ο κόσμος ούλος.
Σύρε μάνα στο σπίτι σου
σύρε και στο κελί σου
βγάλε την αρρεβώνα σου
κάμε την προσευχή σου
βάλε κρασάκι στο γυαλί
κι αφράτο παξιμάδι και
δώσε τις παρηγοριές για
τις καημένες μάνες,
για τις καημένες αδελφές,
για τα καημένα αδέλφια,
για την πρωτοξαδέλφισσα,
για τα πρωτοξαδέλφια
και μάνα μην με καρτερείς
και μην με περιμένεις και
το Μεγάλο Σάββατο
τότε να απαντηχαίνεις.
Αποβραδίς στη μαύρη γη κ
αι την αυγή στον όρθρο
και την αυγή στη λειτουργιά
που τρέμει η γη και ο τόπος.
Μάνα ο γιός της στο σταυρό
κι εκείνη στο τραπέζι
άψαλτη κι αλειτούργητη
να ' ναι η Αγία Ελένη που
δεν με κατηγόρησε σα χώρα
γκρεμισμένη παρί με παρηγόρησε
σα μάνα γκρεμισμένη με πέτρες
και με κλούβια αυγά να ' ναι
πετροβολημένη κι από όξω
από την εκκλησία να΄ναι
ζωγραφισμένη.

Από το βιβλίο Κοινωνικός και Πνευματικός βίος Κεριωτών της κας Α.Κατσαϊτου

Τραγούδι τση Λαμπρής

Να την η Λαμπρή
με τα λουλούδια
κόψετε παιδιά
την πασχαλιά
κι όλοι με φωνές
και με τραγούδια
πάμε να ανταλλάξουμε φιλιά.
Σήμαντρα γλυκά
βαρούν ακόμα
και μοσχοβολούν
οι εκκλησίες,
μόσχους τα φιλιά
στο κάθε στόμα
τα φιλιά της άνοιξης
δροσιές.
Πάμε να στρωθούμε
στο χορτάρι
και τ' αρνί μας
ψήνεται σιγά
και με της Ανάστασης
τη χάρη
πάμε να τσουγκρίσουμε
τ' αυγά.

Τραγούδι της Λαμπρής από τις σχολικές αναμνήσεις.

Από το βιβλίο Κοινωνικός και Πνευματικός βίος Κεριωτών της κας Α.Κατσαϊτου.

Εφτάζυμο

Υλικά:
5 κουάρτα ρεβίθια χοντρά
10 κιλά αλεύρι εκλεκτό
1,5 ποτήρι ζάχαρη
Κανέλα ακοπάνιστη
Γαρίφαλλα
Γλυκάνισο
Ξερή φλούδα πορτοκαλιού
Φύλλα δάφνης
Σουσάμι
Αλάτι
Ξύδι

Εκτέλεση:
Σε ένα πλαστικό ,στον πάτο του, βάζουμε ένα μαξιλάρι,μετά μια κουβέρτα μάλλινη,όπου οι άκρες τις θα εξέχουν απο το καλάθι.Σε ένα γουδί βάζουμε κάθε φορά 2-3 ρεβίθια και τα σπάμε ελαφρά μέχρι να ανοίξουν.Αυτή η διαδικασία κρατάει μέχρι να σπάσουμε όλα τα ρεβίθια.Τα ρεβίθια πρέπει να είναι χοντρά και η φλούδα τους να μην είναι λεία αλλά ζαρωμένη διότι από την φλούδα παίρνει το άρωμα.παίρνουμε ένα σκεύος εμαγιέ όχι πλατύ,σαν κουβά περίπου.Στον πάτο του κουβά βάζουμε φύλλα δάφνης και σχηματίζουμε ένα σταυρό.Στη συνέχεια μια στρώση ρεβίθια.Από πάνω ρίχνουμε κοπανισμένα κανελογαρίφαλλα,λίγο γλυκάνισο και ενα φύλλο δάφνης.Προσθέτουμε λίγη ζάχαρη.Με τον ίδιο τρόπο θα συνεχίσουμε στρώση- στρώση μέχρι να τελειώσουν τα ρεβίθια.Οι στρώσεις θα τελειώσουν 2-3 δάχτυλα κάτω από την επιφάνεια του κουβά.Βράζουμε σε ένα κατσαρολάκι νερό 10 λεπτά περίπου.Όταν βράσει το ρίχνουμε στον κουβά με τα ρεβίθια ίσα -ίσα να τα σκεπάσει.Τοποθετούμε τον κουβά μέσα στο πλαστικό και γύρω γύρω τον τυλίγουμε με μάλλινα ρούχα και με αυτό τον τρόπο το στερεώνουμε.Το σκεπάζουμε με το καπάκι του.Παίρνουμε τις άκρες από την κουβέρτα και το σκεπάζουμε.Το αφήνουμε έτσι 6 ώρες χωρίς να το δούμε.Μετά τις έξι ώρες θα πάμε να δούμε αν δε έχει νερό.Αν δε έχει σε ένα κατσαρολάκι βράζουμε νερό στους 100 βαθμούς και ρίχνουμε ξανά λίγο λίγο στην μέση του κουβά μέχρι να το σκεπάσει ξανά.Αυτό μπορεί να γίνει 2 έως 3 φορές μέχρι να σκάσει το ρεβύθι και βγεί ο αφρός του.Όταν θα βγεί ο αφρός του σε ένα πιάτο θα έχουμε βάλει δύο κουταλιές αλεύρι.Τότε θα σηκώσουμε τον αφρό με χωρίς νερό με ένα κουτάλι της σούπας από την μέση και θα το ζυμώσουμε μαζί με το αλεύρι με τα δυό δάχτυλα.Το σταυρώνουμε και το σκεπάζουμε με ένα πιάτο.Πάνω από το πιάτο βάζουμε ένα τουβαλίθι υφασμένο στον αργαλειό με την σφραγίδα του σταυρού,αν δεν έχουμε τουβαλίθι το σταυρώνουμε.Μετά από είκοσι λεπτά το κοιτάζουμε.Όταν έχει φουσκώσει προσθέτουμε αφρό μέσα στο πιάτο που έχουμε με δύο κουταλιές αλεύρι και τα ζυμώνουμε ξανά.η διαδικασία αυτή θα γίνει συνολικά έξι φορές με το σήκωμα του αφρού,μέχρι να γίνει σε μέγεθος έναπορτοκάλι μεγάλο.Αν είναι ξερό θα του προσθ΄λεσουμε λίγπο ζεστό νερό.Το βλαζουμε σε μια λεκάνη.Το τυλίγουμε με ένα τουβαλίθι καθαρό και το σκεπάζουμε με ένα μάλλινο ρούχο.Το αφήνουμε να φουσκώσει μέσα σε ζέστα.Όταν φουσκώσει σε μια σκάφη θα έχουμε βάλει την ζάχαρη,τα κανελογαρίφαλλα κοπανισμένα,το γλυκάνισο και κοπανισμένη ξερή φλούδα πορτοκαλιού.Τα ανακατεύουμε όλα μαζί.Ρίχνουμε το αλεύρι και τον έχουμε μαζεμένο κάνοντας μια τρύπα στην μέση.Προσθέτουμε λίγο αλάτι.Ζεσταίνουμε νερό με ένα φύλλο δάφνης μέσα και το ρίχνουμε μέσα στο αλεύρι.Τα αναχερίζουμε μέχρι να δέσουν.Έτσι ζυμωθεί το αλεύρι το απλώνουμε και ρίχνουμε το προζύμι μέσα.Σηκώνουμε τις άκρες από το ζυμωμένο αλεύρι και το σκεπάζουμε από την μια πλευρά στην άλλη και το ζημώνουμε γρήγορα από όλες τις μεριές.Έτσι ζυμωθεί θα έχουμε ζεστό λάδι,το οποίο ρίχνουμε στο ζυμάρι και συνεχίζουμε να το ζυμώνουμε με διπλά χέρια.Η ζύμη δε πρέπει να είναι ούτε πολύ ξερή ούτε πολύ μαλακιά.Το πλάθουμε,το γυρίζουμε από την δεξιά μερία και το σταυρώνουμε.Από κάτω βάζουμε αλεύρι να μην μας κολλάει.Το ζύμωμα θέλει γρήγορες κινήσεις.Το κόβουμε με το μαχαίρι ανάλογα με το ταψί που θα βάλουμε.Βάζουμε σε ένα πιάτο σουσάμι και με νοτισμένα τα χέρια που έχουμε βουτήξει σε ζεστό νερό ανακατεύουμε το σουσάμι με λίγη ζάχαρη.Όταν το πλάθουμε ρίχνουμε αυτό το σουσάμι κάνοντας το ζυμάρι στρογγυλό για κουλούρα.Με τα δυό μας δάχτυλα φτιάχνουμε την τρύπα της κουλούρας.Προηγουμένως έχουμε λαδώσει τα ταψιά λίγο με ζεστό λάδι και ρίχνουμε και λίγο σουσάμι.Τοποθετούμε τις κουλούρες πάνω στα ταψιά.Στρώνουμε το τραπέζι με μάλλινες κουβέρτες και τυλίγουμε καλά τις κουλούρες.Τα παράθυρα πρέπει να είναι κλεισμένα καλά για να μην εισχωρεί ο αέρας μέσα.Μόλις αρχίσουν να φουσκώνουν καίμε το φούρνο και βγάζουμε τις μάλλινες κουβέρτες.παίρνουμε ένα κρόκο αυγού,λίγη ζ'αχαρη και ζεστό νερό.Ανακατεύουμε καλά μέχρι να γίνει ένα μείγμα και να λιώσει καλά.Με ένα βουρτσάκι την ώρα που θα φουρνίσουμε τις κουλούρες θα τις αλείψουμε να πάρουν ωραίο χρώμα.Με το ψαλίδι που το έχουμε ρίξει σε ζεστό νερό,του δίνουμε διάφορα σχήματα.Αφήνουμε την κάθε κουλούρα να ψηθεί μέχρι να κάνει ένα γλυκό χρώμα μπέζ.Δεν πρέπει να τα αφήσουμε να κάνει σκούρο χρώμα.Για να πετύχει το εφτάζυμο όση ώρα ψήνεται και για να διωχθούν τα κακά πνεύματα,τα ρεβίθια μέσα από τον κουβά δεν θα πρέπει να βγούν ούτε να σκορπιστούν.Η σκάφη δεν θα πλυθεί αν δεν φουρνιστεί το εφτάζυμο.Όταν ψηθεί καθαρίζουμε την σκάφη.Τα ρεβίθια τα πετάμε σε λάκκο που έχουμε ανοίξει και τα θάβουμε ή τα πετάμε σε τρεχούμενο καθαρό νερό.

""Ζυμώστρα καλοζύμωνε και ο φούρνος επαινιόταν""

**Από το βιβλίο Παραδοσιακή Ζακυνθινή κουζίνα της Κας Μ.Φιορεντίνου

Αγκινάρες παραγιομιστές

Κατά το έθιμο στο Κερί μαγειρεύονται κάθε Μεγάλη Πέμπτη.

Υλικά
8-10 αγκινάρες ντόπιες σφιχτές
1-2 σκόρδα χλωρά
Μάραθο ένα κλωνάρι
Ρύζι για γεμιστά
1΄2 κιλό πατάτες
1 φλυτζάνι του τσαγιού λάδι
Αλάτι,πιπέρι

Εκτέλεση.
Πλένουμε τις αγκινάρες.Κόβουμε από την βάση τους τα κοτσάνια και τις στρώνουμε σε ένα νταβά.Ανοίγουμε τις αγκινάρες στην κορυφή.Σε ένα πιάτο βαθύ ρίχνουμε το ρύζι,μια κουταλιά για κάθε αγκινάρα.Ψιλοκόβουμε το σκόρδο,μάραθο και ρίχνουμε αλάτι και πιπέρι.Τα ανακατεύουμε όλα μαζί και γεμίζουμε τις αγκινάρες.Καθαρίζουμε και τις πατάτες και τις βάζουμε ανάμεσα στις αγκινάρες.Ρίχνουμε αλάτι,πιπέρι,λάδι και προσθέτουμε νερό μέχρι να σκεπαστούν οι αγκινάρες.Τις βράζουμε σε χαμηλωμένη φωτιά μέχρι να μείνουν με το λάδι τους και να βράσει το ρύζι

Βάψιμο κόκκινων αυγών

Έτσι έβαφε τα αυγά η γιαγιά τζόγια.Αυτός είναι ένας παλαιός τρόπος βαφής των αυγών.

Υλικά:
1 φακελάκι βαφή ρούχων(κόκκινο)
Νερό
1 ποτήρι του κρασιού ξύδι
Αλάτι

Εκτέλεση:
Πλένουμε καλά τα αυγά.Σε μια κατσαρόλα τοποθετούμε τα αυγά προσεκτικά και τα σκεπάζουμε με νερό,τα αφήνουμε γύρω στο ένα τέταρτο να βράσουν καλά με χαμηλωμένη την φωτιά.Τα βγάζουμε,τα στραγγίζουμε και τα αφήνουμε να κρυώσουν.Σε ένα ποτήρι του νερού ρίχνουμε ξύδι και την βαφή.Διαλύουμε την βαφή με το ξύδι.Σε μια κατσαρόλα καθαρή ,ριχνουμε το νερό και όταν ζεστάνει,προσθέτουμε την βαφή και λίγο αλάτι για να μην σπάνε εύκολα τα αυγά.Όταν πάρει βράση η βαφή, ρίχνουμε τα αυγά με μια τρυπητή κουτάλα και τα αφήνουμε να βράσουν μαζί με την βαφή 2-3 λεπτά.Τα βγάζουμε προσεκτικά με την τρυπητή κουτάλα,τα τοποθετούμε σε ένα ταψί που το έχουμε καλύψει με ένα απορροφητικό χαρτί.Όταν στεγνώσουν τα λαδώνουμε με ένα πανάκι καθαρό.

Καλό φιρίρισμα.

Η ζωή εν τάφω

Η ζωή εν τάφω κατετέθης,
Χριστέ,
και Αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο,
συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σην.

Μεγαλύνομέν σε, Ιησού Βασιλεύ,
και τιμώμεν την ταφήν και τα πάθη σου,
δι ών έσωσας ημάς εκ της φθοράς.

Η ζωή πώς θνήσκεις;
πώς και τάφω οικείς;
του θανάτου το βασίλειον λύεις δε
και το Άδου τους νεκρούς εξανιστάς.


Η ζωή εν τάφω