Καλώς ήρθατε...

Σε αυτό το ιστολόγιο η γιαγιά τζογια, θα αφηγήτε παλιές ιστορίες ζωής....
....αλλά και μυρωδάτες συνταγές γεμάτες από αναμνήσεις ζωής.




Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Αγία σαρακοστή

Τώρα είναι Αγία Σαρακοστή
τώρα είναι οι άγιες μέρες
που ψάλλοντ' Αγιος ο θεός
και λένε τα δυό βαγγέλια
όπου το λέει σώνεται κι
όπου το ακούει αγιάζει
κι όπου το καλεί αργκουμαστή
παράδεισο θα πάει
παράδεισο και σ' εκκλησίες
και σ' άγια μοναστήρια
κάτω στα Ιεροσόλυμα
και στου Χριστού τον τάφο.
Μα εκεί δέντρο δεν ήτανε
και δέντρο εφανερώθη
το δέντρο ήτανε ο Χριστός
και κλώνοι οι αποστόλοι
και ρίζες οι προφήτες που
προφήτευαν και ήλεγαν
για το Χριστόν για το Σταυρόν
για το Μονογενή μας.
Πώς έπαθε,πώς έλαβε και
πως τον εσταυρώσαν σκυληνοί
Αγαρηνοί και άνομοι Οβραίοι.
Σαν κλέφτη τον επιάσανε
και σαν ληστή τον πάνε
και στου Πιλάτου την αυλή
πάνε να τονε σταυρώσουν.
Το Φαραώ εδιατάξανε να
φτιάξει τρία περόνια και
κειός παναθεμά τον βαρεί
και φτιάχνει πέντε.
Συ Φαραέ που τα 'φτιαξες
εσύ θα μας διατάξεις τώρα
με ρωτήσατε τώρα
θα σας διατάξω.
Τα δυο βάλτα στα πόδια του
και τ' άλλα δυο στα χέρια .
Το τρίτο το φαρμακερό βάλτε
το στην καρδιά του.
Να μαραθεί τα χείλη του
να πέσει η εμορφιά του
.Ο ήλιος εσκοτείνιασε
και το φεγγάρι εχάθη.
Η κόκκινη τριανταφυλλιά
έπεσε και εμαράθη.
Μαντάτα πάνε και έρχονται
στης Παναγιάς την πόρτα
κι η Παναγιά που τ΄άκουσε
τον τέτοιο λόγο είπε:
Μα από μαχαίρι να σφαώ
για το μονογενή μου
μα που πηγάδι να πνιγώ
για το μονογενή μου
μα από γκρεμό να γκρεμιστώ
για το μονογενή μου.
Χριστός απελοήθηκε εκεί
που ήταν σταυρωμένος:
Σώπα μάνα μην πνίγεσαι,
πνίγεται ο κόσμος ούλος.
Σύρε μάνα στο σπίτι σου
σύρε και στο κελί σου
βγάλε την αρρεβώνα σου
κάμε την προσευχή σου
βάλε κρασάκι στο γυαλί
κι αφράτο παξιμάδι και
δώσε τις παρηγοριές για
τις καημένες μάνες,
για τις καημένες αδελφές,
για τα καημένα αδέλφια,
για την πρωτοξαδέλφισσα,
για τα πρωτοξαδέλφια
και μάνα μην με καρτερείς
και μην με περιμένεις και
το Μεγάλο Σάββατο
τότε να απαντηχαίνεις.
Αποβραδίς στη μαύρη γη κ
αι την αυγή στον όρθρο
και την αυγή στη λειτουργιά
που τρέμει η γη και ο τόπος.
Μάνα ο γιός της στο σταυρό
κι εκείνη στο τραπέζι
άψαλτη κι αλειτούργητη
να ' ναι η Αγία Ελένη που
δεν με κατηγόρησε σα χώρα
γκρεμισμένη παρί με παρηγόρησε
σα μάνα γκρεμισμένη με πέτρες
και με κλούβια αυγά να ' ναι
πετροβολημένη κι από όξω
από την εκκλησία να΄ναι
ζωγραφισμένη.















Από το βιβλίο Κοινωνικός και Πνευματικός βίος Κεριωτών της κας Α.Κατσαϊτου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου