Κεριώτικα ποιήματα

Δεν το περίμενα ποτέ ετούτο το πισκέσι,
από μουλάρια κι άλογα σε γάϊδαρο να πέσεις

Σ' αφήνω την καληνυχτιά μηλιά μου
με τους κλώνους και πάω να κοιμηθώ
με βάσανα και πόνους

Πάρτη τη φωτογραφία μου σφιχτά στην αγκαλιά σου
και τότενες θα σου φανεί πως βρίσκομαι κοντά σου.

Γράμμα στο δρόμο μην βραχείς και αν βραχείς μην λιώσεις.
Πήγαινε στην αγάπη μου πολλά φιλιά να δώσεις.

Άνοιξε το παραθύρι σου και πέτα μου ένα σπίρτο
ν' ανάψω το τσιγάρο μου γιατί φωτιά δεν βρίσκω

Από μακριά σε ξάνοιξα σαν ψάρι λαχταρίζω,
να σου μιλήσω δεν μπορώ να αγγίξω δεν ορίζω

Το σκαρτσοφόλι ελάβαμε,με κόκκινη κορδέλα
κι αν είναι λίγα τα προικιά,είναι όμορφη η κοπέλα

Τριαντάφυλλο είσαι την αυγή ρόδο το μεσημέρι,
τ'αδέλφια μου θα κάνω εχθρούς μα θα σε κάνω ταίρι.