η γιαγιά τζόγια θυμάται.....................

Με την γρύπη του 1918, 180.000 άνθρωποι πεθάνανε.
Τότε όποιος άνοιγε το <κιβούρι> του δίνανε τα παπούτσια του πεθαμένου (λόγω φτώχειας).
Πεθαίνει λοιπόν ένας γέρος μιας γρίας και εκείνη έταξε του Νικολή να του δώσει τα παπούτσια του πεθαμένου.Oμως ήρθε ένας συγγενής της τονε λυπήθηκε και του τα' δωσε αντί να τα δώσει στον Νικολή τον Σαλούτο.
Στη συνέχεια όμως, από το ίδιο σπίτι πεθάνανε 2-3 συγγενείς.
Ο Νικολής πάλι τα ζήτησε, εκείνη του τα υποσχέθηκε,αλλά πάλι κάτι έτυχε και δεν του τα έδωσε.
Την τσακώνει λοιπόν την γρία και την κάνει σκοτωτή από το ξύλο. Αυτή πάει στον αστυνόμο, τον πιάνουνε τον Νικολή και του λέει ο αστυνόμος:
-γιατί τη χτύπησες τη γρία;
και εκείνος του λέει:
-καπετάνιε, τση τον εχώνω επρόπερσι, τση τον εχώνω επέρυσι, τον εχώνω και φέτος κι εκείνη τίποτα!!!!!!!!!!!!